De meesterzet van Jack de Vries
Het duurde even voordat we het zagen, de geniale zet van CDA-spindoctor Jack de Vries: waarom laat hij zich dezer dagen toch zo opzichtig in met Henk Bleker, de kandidaat-lijsttrekker annex cowboy uit het noorden van het land die op z’n 58ste nog een, toegegeven, jaloersmakend ‘jong ding uit de achterban’ aan de haak heeft weten te slaan?
Waarom vertelde Jack zonder enige gêne dat Henk een persoonlijke vriend is en dat diens ‘jonge ding’ weer bevriend is met zijn ‘jonge ding’, de voormalige adjudant van de Koninklijke Marine?
Waarom heeft Jack voor kandidaat-lijsttrekker Henk zo’n lullig groen t-shirt laten maken met daarop het niet minder melige ‘Eerlijk Helder Henk’, het type slogan waar lieden als Freek de Jonge ongetwijfeld voor de hand liggende variaties op kunnen bedenken (‘Henk steeds Bleker’)?
Waarom laat Jack zich keer op keer met een haast masochistisch aandoend plezier geselen in het tv-programma De Wereld Draait Door door de op z’n ouwe dag steeds hitsiger wordende Matthijs van Nieuwkerk en diens maatje Jan Mulder?
En hoe krijgt Jack het voor elkaar om Cowboy Henk steeds weer te pluggen bij Pauw & Witteman, terwijl je als objectieve kijker zo langzamerhand die kop met dito accent niet meer kan zien en horen?
Allemaal vragen waarop ik het antwoord intussen ken: het is opzet. Achter Jacks nadrukkelijke verbondenheid met Henkie Penkie gaat een meesterzet schuil. Henk is de Kop van Jut voor alle aanvallen van die linkse lui van de media en outsiderkandidaten als Marcel Wintels en Mona Keijzer of gekrenkte partijgenoten als Ab Klink op de onbetwiste kandidaat nummer een: Sybrand van Haersma Buma, aan wiens handen natuurlijk ook weinig minder dan ‘bloed’ kleeft na het avontuur met de PVV. Henk wordt net zo vaak in stelling gebracht tot de criticasters zijn murw gebeukt door zijn immer humoristisch bedoelde oneliners. En als de storm van verontwaardiging luwt, en Henk zich langzaam kan terugtrekken wordt het kanon Sybrand van Haersma Buma naar voren gerold, fris en bevrijd van alle PVV-resentimenten in en buiten het CDA. Henk zal ooit worden bedankt voor zijn opoffering met een mooie baan in het kabinet-Buma of iets in de provincie.
Laat u dus niets wijsmaken, maar Jack de Vries is niet de spindoctor van zijn vriend Henk maar van zijn andere vriend, Sybrand, en niemand mag dat weten.
Het aardige van de ‘jongen’ die ook nog steeds in Jack de Vries verborgen zit, is dat de meesterzet op een zondagnamiddag is bedacht in de Crazy Piano’s te Scheveningen, in aanwezigheid van de beide meisjes, ongetwijfeld onder invloed van enige alcoholische versnaperingen maar vooral aangedreven door een tsunami van testosteron: de oude Henk en de jonge Jack zouden die blommen van ze wel eens even wat laten zien.
‘Wij gaan dit land redden, schatjes’, horen wij Henk aan het einde van het samenzijn al half lallend verkondigen, terwijl de trouwe Jack hem ondersteunend naar de gereedstaande dienstauto begeleidt.
/Haagsche Post is een rubriek van notities, geruchten, en onbewezen theorieën uit de residentie.
