Spring naar de content

Mag het wat minder bloot op Facebook?

Het woord exhibitionisme is al vaker in verband gebracht met Facebook: mensen op sociale media willen graag bekeken worden, en daarom delen ze hun privéleven met al hun nepvrienden. Dat is niets nieuws.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pauline Bijster

Maar het gaat wel steeds verder. Geboorte en dood zijn te volgen op het sociale netwerk. Het lijkt alsof we allemaal steeds gemakkelijker gaan denken over het delen van de meest intieme dingen. Ik ben zelf ook een gelukkige Facebookgebruiker: ik deel verhaaltjes en bekijk foto’s van andere mensen met plezier.

Principes zijn langzaam verdwenen
Toen mijn vrienden (de meeste zijn rond de dertig, hoger opgeleid en hebben een creatief beroep) en ik Facebook ontdekten, waren we nog voorzichtig. Ik ken mensen die bijvoorbeeld geen foto’s van kinderen erop wilden zetten – want je weet maar nooit wat ermee zou gebeuren op het wereldwijde web – of die uit een ander principe niet hun relatie erop wilden benoemen. Alles wat tot liefdes- en familiesfeer behoorde, kwam niet op het netwerk. Facebook was er bijvoorbeeld voor het onderhouden van relaties met kennissen uit andere steden of voor het etaleren van je eigen spitsvondigheid. De meeste van de principes zijn langzaam verdwenen bij mijn vrienden: beetje bij beetje begonnen zij toch maar foto’s van kinderen of van hun geliefden te posten. Andere mensen scheidden graag hun werk- en privéleven door geen collega’s als Facebookvrienden aan te nemen – ook dat principe vervaagde vaak na een aantal jaren gebruik. Ik ken bijna niemand die zijn oorspronkelijke privacy nog zo strikt heeft weten te behouden. En, een foto van een trotse zoon die een medaille heeft gewonnen met voetbal of een baby op zijn tijd is best schattig, en ja, ik doe daar zelf ook aan mee. Hoe ver zouden we gaan in het oprekken van onze privacy-principes?

Bijvoorbeeld: er zijn vrouwen die graag sexy op profielfoto’s staan (of: alle vrouwen staan er graag sexy erop, maar sommige nog iets meer) en dus in bikini poseren. Niets mis mee als dat toevallig op je vakantie op Bali was. Maar om daar nou een heuse bikini-fotosessie voor op poten te zetten? Soms zie ik geposeerde foto’s voorbijkomen van jonge vrouwen in lingeriesetjes, voor de spiegel, in bed. Laatst gezien: een foto van een knappe jonge vrouw in bad. Veel bloter kan het niet. Ik geloof dat 39 mensen het ‘leuk’ vonden.

Deel je die prachtige dikke buik met al je 855 vrienden?
Nu krijgen die rond-de-dertig vrienden allemaal kinderen. En wat ik tegenwoordig dagelijks tegenkom zijn echofoto’s en foto’s van volle zwangere buiken. Dat vind ik naast een foto van jezelf in bad, ook wel wat te intiem voor Facebook. Twee keer al gezien: mensen die trots de naam van hun ongeboren kroost noemden. Zolang die baby’s nog goed en wel in die buiken zitten, weet je nog niet eens zeker of het wel goed eruit komt, toch? Of het gezond is? Of mevrouw zelf de bevalling goed doorkomt? Een klein beetje voorzichtigheid lijkt me hierbij wel handig. Wat nu als je 855 vrienden de prachtige dikke buik hebben gezien (meestal ook bloot) en de zwangerschap op een later moment fout gaat? 
Wordt dat dan ook gedeeld?

Foto’s van baby’s die nog geen tien minuten geleden geboren zijn en waar het huidsmeer nog op zit, vallen in dezelfde categorie. Met het welbekende roze met blauw-gestreepte ziekenhuismutsje nog op. En het tegenovergestelde valt misschien in dezelfde categorie: dood. Een live-verslag van een overlijden, inclusief een link naar de betreffende persoon die ook op Facebook zit/zat, en nu dood is. Wederom vind ik dat wat intiem voor bij de koffie, tussen het werk door, als ik als ‘onschuldige’ vriend even inlog.

Maar misschien worden we allemaal steeds makkelijker er in. Net zoals dat de vrienden die ik had die uit principe geen kinderfoto’s erop zette en dat nu wel doen, misschien dat ik op die manier ook nog eens mijn saunafoto deel, of een geboorte of een overlijden, met mijn 413 vrienden. En misschien dat ik dan nog eens een stukje schrijf waarom het wél kan.

Onderwerpen