Spring naar de content

Wat fijn dat Facebook zo eenzijdig is

Ik ben er niet trots op, maar het eerste wat ik doe als ik wakker word is berichten op Facebook lezen. Niet omdat ik ze zo boeiend vind, maar omdat iets lezen op mijn telefoon een goede manier is om wakker te worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Pauline Bijster

In het beste geval ontdek ik een mailtje of een sms-bericht of desnoods een Wordfeud-woord om te leggen op diezelfde telefoon/wekker. Als ik maar even een paar minuten ergens over na moet denken heb ik vervolgens namelijk zin om op te staan. Als er geen persoonlijk bericht is, zijn er twee opties: het nieuws lezen, of Facebook. En ik kies altijd het tweede.

Laatst vroeg ik me af: waarom vind ik het blijkbaar zo fijn om wakker te worden met Facebook? Zo hyperspannend is het niet meer en volgens enkele recent verschenen boeken – zoals De virtuele spiegel van Koen Damhuis of Dag vriend! van Stine Jensen – worden we er allemaal ongelukkig van. Maar het antwoord is: omdat alles daar mooi en leuk is. Dat is overigens precies dezelfde reden dat iedereen er volgens de boeken ongelukkig van wordt: Facebook is geen reële weergave van het leven omdat iedereen alleen maar knap is en altijd op vakantie en er nooit depressies op staan; het is een beetje zoals mensen in reclames zijn. En in het echt is het leven heus niet elke dag voor iedereen zo leuk, en niemand is in het echt zo knap als op zijn profielfoto.

Nou, dat is dus precies waarom ik graag wakker word met Facebook en niet met het – overwegend sombere – wereldnieuws. En het gaat niet eens om mijn beste vrienden, want die zijn lang geleden alweer een beetje op het medium afgeknapt en plaatsen maar weinig berichten. Nee, ik word graag wakker met allerlei irrelevant léuk nieuws van kennissen en vage bekenden. Zoals een foto van de bank in een nieuw koophuis van iemand die ik nauwelijks ken, een nichtje dat heel bruin is geworden in Zuid-Spanje, een waldorfsalade met gorgonzola. Een foto van twee verliefde mensen in Paradiso met een hartje (zo: <3), een liedje van Bob Marley omdat de documentaire blijkbaar mooi was en een gedeeld artikel: 15 Powerful Things Happy People Do Differently. O ja, en mijn moeder die poseert in een leren jasje dat ze voor zichzelf heeft gekocht.

Met precies deze dingen word ik wakker. De bank in het koophuis is fraai, de salade ziet er lekker uit en de verliefde mensen ook. Ik word hier in ieder geval een stuk vrolijker wakker van dan van Romney versus Obama, een dode Nederlander in Rhône of het uitzetten van asielkinderen.

Oké, misschien is het niet het hele verhaal maar slechts het halve. Het is wel de beste helft. Ik zweer bij die mooie en goede dingen in de ochtend en al die waanzinnig knappe mensen – ook al zijn ze in het echt heus niet altijd zo bruin en gelukkig als op de foto. Laten we allemaal nog veel trotser alle diploma’s, tropische zwembaden en nieuwe schoenen delen met kennissen, alle bruiloften en baby’s, alle salades en songteksten. Met veel smileys en hartjes, en niet meer zeuren over waarom we ongelukkig worden van Facebook want dat worden we namelijk helemaal niet. Of tenminste ik niet. Van de werkelijkheid op een gemiddelde nieuwssite word je veel ongelukkiger.

Onderwerpen