Kies de mooiste man van het Binnenhof

Hans van Mierlo (D66)
Zou het met D66 ooit iets zijn geworden zonder ‘HAFMO’, alias ‘de Nederlandse Kennedy’, alias ‘de James Dean der Lage Landen’? Van Mierlo had het hoofd van een Hollywood-acteur en kon bovendien prachtig tobben en peinzen, waarna hij dikwijls paradoxale dingen zei die niettemin klonken als een klok. Zeker als je er – een vrouw is ook maar een mens – een open haard en een fles wijn bij fantaseerde. Voorts was geen enkele Nederlandse man bij machte zo prachtig nonchalant langs de Amsterdamse grachten te lopen.

Max van den Berg (PvdA)
Omdat hij zijn carrière begon als wethouder te Groningen en hij destijds – we spreken over de wilde jaren zeventig – een omvangrijke zwarte baard droeg, werd PvdA-prominent Max van den Berg ook wel ‘de Raspoetin van het noorden’ genoemd. De fameuze Russische intrigant had zoals bekend vele vrouwelijke fans. Ook Van den Berg wist daarvan mee te praten. “Ik was me er nooit zo van bewust, totdat sommige van die dames me daar inzicht in gaven,” vertelde hij in 1995 – inmiddels baardloos – aan Nieuwe Revu.

‘Boer’ Harmsen (Boerenpartij)
De meeste Kamerleden van Hendrik Koekoeks Boerenpartij oogden in de jaren zestig als boer – wat natuurlijk niet verkeerd was. Tweede man Evert Jan Harmsen zag er echter uit als een zojuist gestopte zwaargewicht bokser. Ook had hij een bijzonder krachtige en welluidende stem. Toch werd Harmsen nooit de onweerstaanbare Haagse crimefighter waarvoor hij in de wieg leek gelegd. Hij kreeg ruzie met Koekoek en liet in de jaren zeventig en tachtig alleen nog van zich horen in de gemeentepolitiek van Apeldoorn.

Thom de Graaf (D66)
De mooiste van de twee ‘krullenjongens’ van D66 (‘die andere’ staat groot geïnterviewd op pagina 42). Volgens insiders wist oud-vicepremier De Graaf (2003- 2005) zelf maar al te goed dat hij de droom van elke hoogopgeleide huisvrouw was. Zijn looks deden het extra goed in combinatie met zijn stem. Een gevoelvolle, intens redelijke mannenstem was het. In die zin was De Graaf de ware opvolger van Hans van Mierlo. Inhoudelijk is er helaas weinig van hem blijven hangen. Maar ach, dat geldt ook voor Van Mierlo.

David Luteijn (VVD)
Bij maar weinig politici kun je je makkelijk een uniform voorstellen, laat staan het soort prachttenues dat wordt gedragen bij de Koninklijke Marine. Bij David Luteijn, tussen 1987 en 1995 voorzitter van de liberale senaatsfractie, was dat evenwel nooit een probleem. Van sommige vrouwelijke observanten is zelfs bekend dat ze hardop speculeerden over de optie dat Luteijn een op het Binnenhof aangespoelde Love Boat-kapitein was in plaats van een herenboer uit Zeeuws-Vlaanderen, zoals op zijn cv stond vermeld. Dan héb je iets.

Wouter Bos (PvdA)
En na de zure onderwijzer Ad Melkert was daar opeens het Peek & Cloppenburg-model Wouter Bos. Slank, symmetrisch gelaat en naar tot vervelens toe werd opgemerkt begenadigd met het perfecte mannenachterwerk. Maar we zagen telkens toch vooral zijn gezicht. Iedere man heeft een ‘goede’ en een ‘onvoordelige kant’, maar uit welke hoek – en op welk tijdstip – je Bos ook kiekte, hij stond er altijd volmaakt op. Door zijn analytische, vrij afstandelijke houding, bleef zijn aaibaarheidsgehalte echter aan de lage kant.

Martijn van Dam (PvdA)
Qua voorkomen een veel voor de hand liggender nieuwe PvdA-leider dan ‘vleespet’ Diederik Samsom. Van Dam, vanaf zijn aantreden in 2003 tot eind 2006 het jongste Kamerlid, is boomlang, heeft een goeie kop en een puike bos krullen (hoewel dat niet alles zegt; Samsom had er ooit ook een). Aldus oogst hij prima recensies op het webforum van Viva. Ene ‘twenythree’ schrijft: “Wat een lekkertje. En dat zit gewoon in de politiek :-).” Zuurpruim ‘Iden’ is niet overtuigd. “Hele bereikbare toegankelijke man. Saai!”