Mag ik alsjeblieft een normale zwangerschapscursus?
Gelukkig. Je kunt tijdens je zwangerschap in contact blijven staan met je vrouw-zijn. Je kunt de bevalling haptonomisch benaderen. Of met yoga. Er zijn cursussen genoeg.
Alle verloskundigen van de kleine stad waar ik woon hebben samen één praktijk en op hun site verwijzen ze onder het kopje ‘cursus’ door naar alles wat onder hun dak gevolgd kan worden. Ik moest er doorheen, op zoek naar een gewone pufcursus. Ik wil zwangerschapsgymnastiek zoals je het op tv altijd ziet; een paar vrouwen op matjes in een zaaltje en een juf die weet waar ze het over heeft. Een beetje technische kennis opdoen van het zitten en lopen terwijl mijn buik steeds zwaarder wordt. En ik wil van een kenner horen hoe je doorademt als je gek wordt van de pijn. Dat soort dingen.
Wat ik niet wil, is mijn vrouw-zijn herontdekken (‘ontzwangeren en de herbeleving van seksualiteit’) of op yoga. Ook geen pilates, happyyoga, babyyoga, haptonomische begeleiding rondom de geboorte, haptonomie rond zwangerschap of waterfitness, om het lijstje maar even af te lopen. Ik wil al helemaal geen negen sessies van twee uur samen met mijn man bij de begeleidster thuis om samen de zwangerschap te voelen. Ik eet nog liever grote hoeveelheden ontbijtspek. Geloof me, dat zegt wat.
Bomen en chakra’s
En toch worden al deze cursussen op de site van de verloskundigen op gelijkwaardig niveau aanbevolen met die ene gewone zwangerschapsgym die er tussen bleek te zitten. Die ontging me volledig trouwens, totdat een vriendin me er op wees dat Mensendieck geen levensvisie is met bomen en chakra’s maar een soort fysiotherapie. Oké. Daar sta ik nu dan dus ingeschreven, nog altijd een beetje angstig dat iemand er over mijn vrouw-zijn zal beginnen.
Mark Traa schreef er op deze site al over toen het ging om opvoeddeskundigen die ‘vanuit de hogere dimensies en lichtfrequenties’ werken. Merkwaardige benaderingen van opvoedproblemen (energielezingen, engelbegeleiding), die door websites van de neutrale instanties op gelijke voet worden gezet met alle andere bureaus die advies geven over opvoeding. De zwangerschapscursussen zijn hier maar een light-versie van, maar de hoeveelheid nichecursussen verbaast me.
Vriendinnen met baby’s blijken ook tijdens hun zwangerschap hard te hebben gezocht naar een zo normaal mogelijke cursus. Soms lukte dat, soms kwamen er alsnog semireligieuze wijsheden bij kijken. Het is niet dat het érg is, het verbaast me vooral.
Wat telt ons land toch ontzettend veel mensen die behoefte hebben aan enige vorm van spiritualiteit. Als we niet ontzuild en ontkerkt waren, zouden we in tijden van nood (ziekte, zwangerschap, opvoedingsproblemen) vast niet zo massaal op zoek gaan naar nieuwe waarheden. Dit is sociologie van de koude grond, er is vast ergens een boek over.
En soms denk ik per ongeluk; misschien zijn ze wel gelukkiger. Misschien ben ik mijn vrouw-zijn straks hopeloos verloren tussen bevallen en opvoeden in, en zijn de vrouwen die aan hun chakra hebben gewerkt in balans. Misschien doet bevallen inderdaad wel minder pijn als je je haptonomisch hebt voorbereid. Gelukkig trapt mijn baby me bij dat soort overpeinzingen hard tegen de binnenwand van mijn buik; mama, doe normaal!
Over /Baby
Ruim honderd miljoen vrouwen zijn op dit moment zwanger. Karen Geurtsen (28) en Sanne Rooseboom (32) ook, ze schrijven twee keer per week voor HP/De Tijd over zwanger zijn in 2012.
