Spring naar de content

Waarom u geen e-reader bij Libris wilt kopen

Toen vorig jaar mijn trouwe ereader uit 2008 het leven liet tijdens een vakantie in Frankrijk besloot ik voortaan een legaal en eerlijk leven te gaan leiden: alleen nog maar echte boeken en die heb ik, als handelaar, nu eenmaal volop ter beschikking. Voor mij geen downloads meer van heerlijke fantasytrilogieen, kersverse New York Times-bestsellers en geroofd Nederlands cultuurgoed.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Marinus Kirchjunger

Maar nu, een jaar later, is dat voornemen verdampt. Zelfs een boekhandelaar is in zijn voorraad een keer uitgelezen. Al twee maanden voor mijn verjaardag bracht ik tijdens gesprekken met mijn vriendin achteloos ereaders ter sprake en op het internet deed ik weinig anders dan reviews lezen van de beste readers. Mijn wederhelft kent mij 25 jaar, ze had niet veel aanwijzingen nodig. Een week geleden verjaarde ik (dank u) en kreeg ik van haar de Kobo Touch, toevallig net in de aanbieding bij de 104 Libris boekwinkels in dit land. Voor 99 euro, werkelijk een koopje. Als een kind zo blij zit ik weer tot diep in de nacht te lezen.

En toch, en toch: hier zijn 5 redenen waarom ik het niet had moeten doen.

1.Bij de Libris Boekhandels beseffen ze het misschien niet, maar ze verkopen er met de Kobo de ondergang van hun eigen bedrijf (en daarmee van mijn antiquariaatje). Waarom zouden we nog naar de winkel gaan als hun hele collectie op het net te bestellen is? Waarom wachten tot het buitenlandse aanbod eindelijk bij mij in het dorp is gearriveerd? Met twee klikken van mijn muis heb ik het binnen.

2. Bij Libris werken uitsluitend digibeten. Op de site van Libris staat: vandaag besteld, morgen in huis. Maar omdat wij de Libriswinkel bij mij op de hoek best de handel gunnen hebben we mijn reader daar gehaald. De reader hadden ze op voorraad maar de beschermhoes niet. Die moest besteld. De winkelbediende (hou u even vast) deed dat met een papieren (!) kaartje dat hij invulde en in een bakje legde. Hij stond daarbij naast een computer. Het heeft dan ook een volle week geduurd voordat ik het artikel kreeg geleverd. Een leuk verhaal voor verjaardagen, maar ook diep triest.

3. De Kobo Touch ereader is een prachtmachientje maar ontworpen met slechts een doel: het verkopen van boeken uit de Kobowinkel in Canada. Om de haverklap krijg je tips, aanbevelingen (ha) en aanbiedingen op je schermpje te zien. Zo’n reclamezuiltje zou eigenlijk gratis moeten zijn. Wij vrezen dat Libris zich met huid en haar heeft overgeleverd aan deze boekenmultinational. Veel Engelstalige boeken zullen ze daar niet meer verkopen.

4. En wat wij al vreesden is helaas bewaarheid. Alle goede en goedkope readers zijn inmiddels van de firma’s die wij als de pest willen mijden: de Kindle is van Amazon, de Nook van Barnes&Noble (en nu zelfs van Microsoft) en de Kobo dus van Kobo (mijn gok zou zijn dat dat bedrijf binnenkort door Google wordt opgekocht). Je zou er als consument werkelijk woedend en ook moedeloos van worden.

5. En tenslotte: bij Libris hebben ze nu mijn adres en telefoonnummer (naar mijn emailadres werd gek genoeg niet gevraagd). Ik vrees dat de firma mij voortaan gaat lastig vallen met promotie-acties. Op de dag van aankoop moest ik al horen van een ‘happy hour’, speciaal voor Kobobezitters waar je tegen gereduceerd tarief eboeken kan kopen. Zijn ze te duur soms? Bestel ik er niet genoeg?

Ben ik ontevreden met mijn verjaarsgeschenk? Nee hoor, ik knutsel alles wat me niet bevalt wel weg en als Libris niet kan leveren wat ik wil zijn er andere manieren. Want net zoals Microsoft mij de lol in het computeren niet kan afnemen (dit stukje schrijf ik in Linux) kan Libris of Kobo mij de vrijheid van keuze ontzeggen. Maar dat miljoenen lezers van eboeken in de wereld voortaan aan de grillen van enkele bedrijven zijn overgeleverd, dat is angstig en zeer, zeer zorgwekkend.

Marinus Kirchjunger is boekhandelaar in een middelgrote stad in Nederland en schrijft over de liefde voor boeken en e-books.

Onderwerpen