Spring naar de content

Lang leve Ouwehoeren

De tweeling Martine en Louise Fokkens (69) verdient een prijs. Welke prijs maakt niet zoveel uit. Als ze maar geëerd worden voor het eerlijke inkijkje dat ze in hun leven hebben gegeven met de documentaire Ouwehoeren. Een lintje, een medaille, de Nobelprijs voor de Vrede, zoiets.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Ivo van Woerden

Ouwehoeren was maandagavond op televisie. De docu is ook al weken in de bioscoop te vinden. En het bijbehorende boek is goed verkocht. Na de uitzending van gisteravond, zal die verkoop wel een extra vlucht nemen. Meer dan achthonderdduizend mensen keken volgens Stichting Kijkonderzoek mee met Martine en Louise. Hun openhartigheid werkt aanstekelijk. Ook ik ben benieuwd wat het boek te bieden heeft.

De tweeling zit al meer dan vijftig jaar in de prostitutie. ‘Het leven’ noemen ze het zelf, heeft hen niet losgelaten. Martine zit nog altijd achter het raam op de Amsterdamse wallen. Louis heeft last van reuma en kan niet meer zo goed bewegen, daarom schildert ze tegenwoordig.

Verder is er geen verschil tussen de dames te ontdekken:
Martine en Louise dragen vaak dezelfde kleding.
Martine en Louise zeggen tegelijk ‘Oooowwww’ als ze hun oude buurtagent tegenkomen.
Martine en Louise wonen tegenover elkaar in een flat en roepen elkaar toe vanaf de galerij.
Martine en Louise rollen samen lachend in de sneeuw.
Martine en Louise maken elkaars anekdotes af. “Dat was er zo een die…” “Ohja, die wilde billenkoek.”

Hop Marjanneke, Stroop in’t kanneke
De inkijkjes in het rosse leven zijn hilarisch. We zien bijvoorbeeld een hoerenloper die op zijn rug ligt. Zijn gezicht en geslacht zijn ‘geblurred’. Het wil niet zo lukken. Martine zegt: “Zit er nog zaad in die ballen?” Ze pakt er een vibrator bij waarvan de batterij het net heeft begeven en gaat door met haar ‘handenarbeid’. Daarbij zingt ze het ongetwijfeld libidoverlagende ‘Hop Marjanneke, Stroop in’t kanneke’. Alhoewel, als iets duidelijk wordt, is dat er voor iedere dame van plezier een doelgroep te vinden is. Dus waarom niet voor ‘Hop Marjanneke, Stroop in’t kanneke’-zingende, vibrator-opererende bejaarden?

Na alle hilariteit is er ook ontroering. Want hoe is deze tweeling eigenlijk in de prostitutie terechtgekomen? Wat blijkt: Louise is achter het raam geslagen door haar echtgenoot. Martine besloot haar kort daarop uit geldnood te volgen. ‘Het leven’ is daarna met ze aan de haal gegaan. En omdat hoeren geen pensioen opbouwen, zit Martine nog steeds achter het raam. Monter, dat wel. Ze hangt neuriënd wat laklaarzen en een bh in de etalage. Ze zit met een stuk hout op een klant te wachten die afgeranseld wenst te worden. En ze haalt voor ze aan het werk gaat een doos condooms en twee keukenrollen.

Goudmijn
Wat moeten de makers van deze film op een goudmijn zijn gestuit toen ze van de dames vernamen dat ze mee wilden werken. Gelukkig was er op HollandDoc een aansluitend gesprek met makers Rob Schröder en Gabriëlle Provaas. Schröder vertelt dat hij in een straatje in de rosse buurt kwam wonen en Martine vertelde dat hij een film over de straat wilde maken, met haar in de hoofdrol. Haar zus was toen nog helemaal niet in beeld. Een jaar lang praten, en wennen aan de camera was er voor nodig om een ‘ja’ te krijgen op het verzoek. Afspraken met hun klanten over het onherkenbaar maken van hun gezicht, bleek voldoende om te mogen filmen. Het enige moeilijke was om de woordenbrij die de dames uitstootten zo te kanaliseren dat er een coherent verhaal ontstond. Het resultaat is een prachtfilm.

Al worden niet alle vragen beantwoord. Want wat zijn die bebaarde man en een hele blije vrouw nu precies van plan met Martine Fokkens? We zien hoe ze haar zegenen. We horen hoe ze haar aanbieden haar bankpas over te nemen en haar geldzaken voor haar te regelen en hoe ze haar aanmoedigen te stoppen met haar werk. Godsdienstwaanzinnigen? Maatschappelijk werkers? Mensen van de schuldsanering? Charlatans? Of een combinatie daarvan?

Wil Martine wel echt stoppen? Ze lijkt blijmoedig aan de slag te gaan, al moet het geen pretje zijn om daar de hele dag achter dat raam te zitten, terwijl ze de ene na de andere jonge blom uit een land wat ze niet kent in een raam tegenover haar in de aanbieding ziet staan.

En als Louise is gestopt vanwege reuma, kan ze dan leven van haar schilderijen? Of leeft ze van wat Martine in het laatje brengt? Is ze dan niet indirect de pooier van haar zus geworden? Genoeg vragen dus, die hopelijk in het boek nader zullen worden belicht.

We wensen Martine en Louise alle goeds. En hopen dat er een vervolg komt op deze documentaire. Ze zijn te leuk om weer te vergeten. Misschien wel het beste compliment dat je dames van plezier kunt maken.

Ouwehoeren zien? Dat kan op Holland Doc.

Bekijk het interview met de filmmakers hier: