Spring naar de content

Kies het Allerslechtste Oranje sinds ’88. Wie is de spits?

Ellerman, Eijkelkamp of Viscaal, wie completeert het elftal? De piek van het elftal. Dé belangrijkste man. De doelpuntenmachine, als het goed is. Maar niet alle spitsen waren even succesvol…

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pieter Yspeert

Het team van 1988, dat was écht een goed stel. Daarna is het alleen maar slechter gegaan, vooralsnog zijn alle internationals ná 1988 ronduit losers. Op deze plaats kunt u het Allerbelabberdste Nederlands Elftal sinds 1988 kiezen. De patatgeneratie, de Kabel, alles komt voorbij. Klik hier voor de stand van zaken tot nu toe, met onder andere Nicky Hofs en Henk Timmer in de basis.

Vandaag deel 11: wie is de Allerslechtste spits?

Momenteel is er een overschot aan goede spitsen. Moet nu Huntelaar (topscorer van Duitsland) of Van Persie (topscorer van Engeland) in de spits? Een luxeprobleem dat niet altijd heeft bestaan. Wie was sinds ’88 de allerslechtste spits die het Oranjeshirt mocht aantrekken? Wat direct opvalt: PSV grossiert in net-niet-spitsen. Zo haalden Danny Koevermans en Jan Vennegoor of Hesselink dit rijtje nog niet eens. (De andere topclubs hadden natuurlijk ook aardig wat flopspitsen, maar dan uit het buitenland of niet eens geselecteerd voor Oranje.)

KANDIDAAT 1: Juul Ellerman (1965, 5 interlands)
Vijf wedstrijden, 228 minuten en nul doelpunten. Dit is de interlandcarrière van Superjuul in een notendop. Een clubvoetballer bij uitstek. Zijn loopbaan bracht hem langs clubs als Sparta, NEC en Helmond Sport. Na het EK van 1988 speelde Ellerman zes seizoenen bij PSV. In deze periode haalde hij ook Oranje, waar hij overigens ook wel als linksbuiten speelde.

Juul Ellerman had mooi wel een eigen fanclub:

 

KANDIDAAT 2. René Eijkelkamp (1964, 6 interlands)
De vriendelijke Eijkelkamp was een prima spits. Hij speelde bij goede clubs (onder andere FC Groningen, Club Brugge en PSV) en kwam tussen 1988 en 1995 tot 6 interlands. Hij scoorde niet. Voor de jongere lezers, Eijkelkamp was een beetje een type als Koevermans. Een tikkeltje houterig, eigenlijk best wel goed, maar net-niet genoeg voor Oranje. En, een leuk weetje, Eijkelkamp is begin jaren tachtig letterlijk gestruikeld over de middenlijn. Door de strenge vorst was de krijtlijn iets omhoog gekomen. Het vreemde loopje van René zorgde voor de bizarre struikelpartij.

Bierproeven kan ‘ie ook. De huidige spitsentrainer van Oranje (vast geen looptraining) was tevreden met Harry’s blonde Dennisbier:

 

KANDIDAAT 3. Eric Viscaal (1968, 5 interlands)
Viscaal verloor bij PSV de concurrentiestrijd van Juul Ellerman. Dat is eigenlijk al erg genoeg. De geboren Eindhovenaar speelde aardig in België en werd aan het einde van zijn loopbaan publiekslieveling bij De Graafschap.

Viscaal was verantwoordelijk voor één van de vreemdste momenten uit het Belgische voetbal. Nadat de doelman van het veld is gestuurd neemt Viscaal plaats onder de lat en stopt de daaropvolgende strafschop. Aan het einde van deze wedstrijd schiet hij aan de andere kant (als keeper) van elf meter zelf wél raak: