Worden we bloter?
Ik heb een oom die graag naakt door zijn tuin loopt. Mijn collega ziet zijn onderbuurman vaker bloot dan in kledij. En samen met onbekenden zonder handdoek in een sauna zitten, vindt tegenwoordig niemand meer gek. Worden we met z’n allen steeds bloter?
Een gewoon kampeerterrein, misschien wat simpel van opzet, maar verder een normaal grasveldje met witte caravannetjes, blauwe luifels en een wat ouder echtpaar dat daaronder op kampeerstoeltjes kruiswoordpuzzels zit te maken. Zo zie ik een naturistencampingvoor me.
Maar die tijd is voorbij. Tegenwoordig is de naturistenrecreatie luxueus, hip en zeker niet minder dan een gewone vakantie. Je kunt onder meer zeilen naar de Maagdeneilanden, cruisen naar Alaska en -zonder de gebruikelijke kakoutfit dus- golfen in Nieuw-Zeeland.
Trend
In je blootje vakantie vieren wordt niet alleen steeds luxer. Het is ook een trend. Amerikanen brengen hun schamele paar dagen vrije dagen graag in hun nakie door. Maar liefst zeventien procent van de Amerikaanse huishoudens die jaarlijks meer dan vijftigduizend dollar verdienen, zou hun vrije dagen graag doorbrengen op een resort voor naturisten, lezen we hier. Een stijging van vijf procent ten opzichte van het jaar ervoor. Ook de Franse VVV ziet een groeimarkt in de ‘natuurlijke’ toeristen. Het is met 83 naturistische centra, die samen goed zijn voor zowat 5 miljoen overnachtingen per jaar en een omzet van 250 miljoen euro hét blootland van Europa.
Frankrijk mag dan qua aantal terreinen het blootland zijn; Nederland heeft een titel hoog te houden als het op aantallen naturisten aankomt. Of, zoals Henk Jan Kamerbeek van de Naturisten Federatie Nederland (NFN) het noemt: we zijn een naturistenexporterend landje. Dat heeft vooral met het klimaat te maken.
Met 65.000 leden hebben we de grootste naturistenbelangenvereniging ter wereld. Bovendien zijn we het eerste land ter wereld dat een naturismekeurmerk (‘Prettig Bloot’) heeft, en bijna twee miljoen Nederlanders recreëren regelmatig in hun blootje.
Het soort recreatie verschilt. Het kan om diehards gaan die elk weekend een naaktterrein opzoeken, maar ook mensen die één keer per jaar naar een Franse naturistencamping afreizen.
Saunagangers rekent de NFN er trouwens niet bij, dan zou het aantal nog vele malen hoger zijn. Waarom niet eigenlijk? Kamerbeek: “Dat is toch nog steeds wat anders. Ik heb het idee dat mensen die sauna’s bezoeken graag zo snel mogelijk weer iets aan doen. En er zijn zelfs sauna’s die ons magazine UIT! bijvoorbeeld niet op de koffietafel willen hebben.”
Schoonheidsideaal
Dat er meer mensen bloot zijn dan eerder, merkt Kamerbeek niet. “We hebben het recent nog laten onderzoeken en de twee miljoen blijft redelijk stabiel. Ik zou eerder zeggen dat er sprake is van een nieuwe preutsheid onder die andere vijftien miljoen.” Kamerbeek wijt het aan de maakbaarheid van de samenleving: “Tien jaar geleden was het voor dames bijvoorbeeld heel normaal om topless te zonnen. Nu zie je dat bijna niet meer. Reclames en media propageren bepaalde schoonheidsidealen, en onvolkomenheden kunnen eigenlijk niet.”
Voor naturisten is het stressverlichtend dat ze eindelijk de normen en verwachtingen omtrent kleding kunnen laten varen. Ze zijn graag een met de natuur en dan is een onderbroek of trui maar een sta-in-de-weg.
“Het gaat hen om vrij zijn en geaccepteerd worden zoals je bent,” licht Kamerbeek zijn clientèle verder toe, “kleding blijft een statussymbool. Op een blootcamping zie je niet of iemand bouwvakker of directeur is.”
De moderne bloterik
Kamerbeek merkt wel dat het karakter van hun ledenbestand verandert, of in zekere zin, moderniseert. “Mensen zijn individualistischer. Er is minder vraag naar terreinen met schuttingen waar leden elke week heen moeten. Ook bloteriken willen vrijheid-blijheid.”
Desondanks weet de NFN haar ledenaantal op peil te houden. Kamerbeek: “We bieden ze veel info op de website en een mooi magazine.” De vraag naar informatie is enorm, meent Kamerbeek. Leden lezen vakantie-advertenties alsof het redactionele content is.
De manier waarop ze samenkomen is ook anders. Minder verplicht. Nu huurt de NFN bijvoorbeeld één keer per jaar het Tikibad af. Dan kun je als bloterik wél samen met anderen genieten zonder dat er groepjes komen gluren; maar tegelijk kun je gaan en staan waar je wilt. “Het is ontzettend populair,” meent Kamerbeek. “Maar goed: de glijbaan gaat dan ook twee keer zo hard in je blootje.”
_________________________
Volg HP/De Tijd op Twitter!
