Microsoft komt met tablet. Het zal toch niet
Maandag introduceerde Microsoft de Surface, een poging om in te breken op het bijna-monopolie dat Apple inmiddels heeft met zijn iPad. Met Samsung als goede tweede.
Eerst maar even full disclosure: ik ben ongegeneerd Apple-adept en dat is niet van de laatste succesvolle jaren. Ik kocht mijn eerste Apple II eind jaren ’70 en ben het merk altijd trouw gebleven, ook toen het op sterven na dood was en je er eigenlijk alleen in klein gezelschap over kon fluisteren.
U begrijpt dat u van mij geen juichend verhaal over Microsoft kunt verwachten hoewel er zich in mijn huishouden, te midden van al het Apple-geweld, ook een XBox bevindt, dit tot volle tevredenheid van mijn zonen en hun vrienden. Maar ik ga daar niet op spelen.
Nu wordt notoire Applelaars wel eens verweten dat ze niet weten waar ze over praten als ze leeglopen over Microsoft in het algemeen en Windows in het bijzonder. Die kritiek raakt mij niet. Enerzijds omdat genuanceerd oordelen over iets wat met gevoel heeft te maken sowieso niet de menselijke mogelijkheden behoort. Anderzijds omdat ik wel weet waar ik over praat, door de aard van het werk dat ik doe kom ik regelmatig in aanraking met The Empire of the Evil. Onbegrijpelijk dat wereldwijd rond een miljard mensen hun leven laten terroriseren door zo’n excuus voor een besturingssysteem. Het werkt niet zoals zou kunnen. En het is niet mooi.
Bij die eerste stelling (‘het werkt niet’) stel ik me bloot aan de kritiek van al die mensen die dagelijks met Windows werken. En vinden dat het werkt. Daarop kan ik alleen maar antwoorden: dat lijkt maar zo. Wie ooit met Apple heeft gewerkt, alleen al via de iPhone worden dat er gelukkig steeds meer, weet wat ik bedoel. Zo kan het dus ook.
Nu het gaat om de nieuwe tablet van Microsoft, de Surface dus, beperk ik me tot mijn tweede argument: het ziet er niet uit. Het apparaat niet en Windows 8 niet.
Microsoft heeft een traditie van slechte esthetiek. Steve Jobs, de te vroeg overleden Apple-topman, maakte daar voortdurend opmerkingen over in de trant van ‘they just don’t get it‘. Afgezien van de XBox stapte Microsoft jaren geleden nog eens in hardware met de geboorte van de Zune die destijds groots werd aangekondigd als de iPod-killer. Het was een karakterloos doosje in een soort van ontlastingskleur waarmee je ogenblikkelijk naar de dokter zou moeten stappen. Later kwam er wel een keuze uit meer kleuren maar het was al te laat. De Zune werd ten grave gedragen, na een kort en ongelukkig leven.
Ze moeten bij Microsoft wel echt in paniek zijn met deze introductie. Niet alleen lijkt het een vlucht naar voren in een markt waarin de kaarten wel zo ongeveer geschud lijken, in elk geval de komende jaren. Maar bovendien staan ze nogal flink op de tenen van allerlei hardwaremakers, zoals Dell en HP, die tot nu toe fors betaalden voor licenties om Windows op hun spullen te mogen zetten. En nu gaat Microsoft zelf in hardware.
Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. Deze positie is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
