Jolande Sap in je brievenbus, hoe leuk is dat?
Alle politieke partijen hebben een eigen blad. Op HP/De Site nemen we regelmatig zo’n partijorgaan onder de loep. Deze week: hoe lezenswaardig is GroenLinks Magazine?
Eindelijk een partijblad met een naam die meteen duidelijk is!
Ja, heel andere koek dan de Tribune, Liber en De Banier, de partijbladen van SP, VVD en SGP waarmee we de vorige afleveringen van deze rubriek vulden. De oudste, in 1989 opgerichte voorloper van GroenLinks Magazine had trouwens wél een gekke naam, want dat blad heette de Vergezicht. In 1990 verscheen vervolgens het eerste nummer van GroenLinks. Politiek maandblad. Daarna, in 1994, werd het GroenLinks Magazine. Speciaal voor de fijnproevers noemen we hier ook nog even de partijbladen die bij de oprichting van GroenLinks het leven lieten, te weten de Radikalenkrant van de PPR, Bevrijding van de PSP en de Ledenkrant van de CPN.
Hoe vaak verschijnt GroenLinks Magazine?
Zes keer per jaar, op magazineformaat (doorgaans 32 pagina’s). De leden van GroenLinks ontvangen het blad gratis; anderen kunnen zich abonneren voor 17,50 euro per jaar.
Is GroenLinks Magazine een echt clubblad?
Ja en nee. Want GroenLinks Magazine is meer een blad óver GroenLinks dan ván GroenLinks. Niet voor niets vermeldt het colofon dat er sprake is van een “onafhankelijke redactie, die werkt op basis van een redactiestatuut.” Voor een partijorgaan is dat een tamelijk unieke constructie. Het leuke ervan is dat in GroenLinks Magazine ook mensen aan het woord komen die kritiek hebben op de partij. Zelfs voor het publiceren van ingezonden brieven van lezers die met het nodige misbaar hun partijlidmaatschap opzeggen, schrikt het blad niet terug. Dat kom je bij geen enkele andere politieke partij tegen. Chapeau!
Valt er in GroenLinks Magazine ook iets te lachen?
Nee. De strip van Pieter Geenen beoogt dit waarschijnlijk wel, maar komt niet echt uit de verf. Humor is nu eenmaal niet de sterkste kant van GroenLinks. Denkt u nog maar even terug aan de stekker van Jolande Sap. Ook Tara Singh Varma was trouwens geen moppentapper.
Het gaat in GroenLinks Magazine zeker de hele tijd over duurzaamheid.
Niet de hele tijd, maar wel behoorlijk vaak. Het is daarom niet raadzaam om op één dag meerdere nummers van GroenLinks Magazine te consumeren, want dan krijg je van de weeromstuit enorm veel zin om een Hummer te huren en eens lekker te gaan scheuren rond de Oostvaardersplassen.
In de volgende aflevering: De Democraat, het huisorgaan van D66.
