Let op, dit wordt uw laatste luxe-vakantie
Laat u niets wijsmaken: de rust die over de Tweede Kamer en de rest van het land is neergedaald, is bedrieglijk. Zeer bedrieglijk.
We moeten de komende jaren voor tientallen miljarden euro’s bezuinigen op onze staatsuitgaven en daarvan hebben we nog niet eens een tiende deel daadwerkelijk uitgevoerd, laat staan dat wij er al iets van merken. Oud-PvdA-partijleider Wouter Bos schreef er vorige week nog over in de Volkskrant. De grote pijn gaan we nog voelen, en Bos voorziet dat de kwelling wel eens jaren achtereen kan duren.
Oud-VVD-minister Gerrit Zalm voegde daar afgelopen weekeinde aan toe dat elke huizenbezitter zijn hypotheek moet aflossen, inclusief de oude gevallen, inclusief de stumperds zoals ik die een volledig aflossingsvrije hypotheek hebben. Als we het op zijn beloop laten, waarschuwt Zalm, dan blijft het begrotingstekort toenemen en dreigt de luchtbel in de economie te worden opgeblazen.
Ingewikkelde formatie
Als we eind augustus weer allemaal terug zijn in het land, gebruind en wel, en de scholen weer beginnen of net zijn begonnen, begint de verkiezingscampagne. De peilingen van de afgelopen weken geven een uitermate onrustig beeld te zien, met SP, VVD en PVV afwisselend strijdend om de hoogste aantallen zetels. Wat de uitslag van 12 september ook wordt, de daaropvolgende formatie zal een ingewikkelde, langdurige zaak worden. Alsof we al niet genoeg zorgen hebben, valt te vrezen dat we de rest van dit jaar zonder regering zitten, en feitelijk dus niet bestuurd worden.
Tegelijk met al deze onheilstijdingen breekt de opvolger van Wouter Bos, de voortijdig gesneuvelde Job Cohen, in de NRC een lans voor de totstandkoming van een progressieve volkspartij, waarin zitting hebben de PvdA, de SP, GroenLinks, de Partij voor de Dieren en D66. Het idee is onmiddellijk afgeschoten door Diederik Samsom en enkele SP’ers, maar het gaat om de gedachte: door de vorming van zo’n groot links blok, voorkom je verdere versplintering van de politiek die hoe dan ook de coalitievorming vertraagt en dus de regeerbaarheid van Nederland.
Bestuurlijke ervaring
Maar als vooral Samsom er niet aan wil, dan doe ik toch een appèl op hem, en meteen ook maar op zijn collega’s Sybrand van Haersma Buma, Mark Rutte en Alexander Pechtold: ‘Heren, u representeert de oudste, gevestigde partijen uit onze parlementaire geschiedenis, de partijen met de meeste bestuurlijke ervaring in Den Haag, in de provincies, in de steden en dorpen. Overbrug uw verschillen, voor deze ene keer, zet de schouders er gezamenlijk onder en pak de crisis aan. Aan een van u geef ik mijn stem, want dit land schiet niets op met een wegloper als Wilders, een naïeveling als Roemer of een outsider die beide eigenschappen in zich verenigt. Jullie en jullie partijen staan symboliek voor waarden als degelijkheid en betrouwbaarheid, van besturen met nuchter, logisch verstand. Ik realiseer mij dat het sluiten van zo’n pact een groot offer is, waarschijnlijk zelfs een onhaalbare gedachte, maar het gaat om het landsbelang en dat lijkt mij meer dan ooit het beste in uw gezamenlijke handen.’
Ik wil daar als burger graag iets tegenover zetten. Als het Blok der Getrouwen van CDA, PvdA, VVD en D66 bereid zijn nader tot elkaar te komen, dan ben ik – en hopelijk meer burgers mét mij – bereid een offer te brengen en, vooruit dan, een begin te maken met de aflossing van mijn hypotheek. Gisteravond heb ik een eerste, voorzichtige inventarisatie gemaakt van posten waarop wij zouden kunnen bezuinigen, en ik kan u melden dat het hoe dan ook pijn gaat doen. “Dit zou wel eens onze laatste luxe-vakantie kunnen worden,” sprak mijn vrouw, net iets te opgewekt. Ze stelde dat we er met ons vieren op onze elf daagjes op het mooie Spaanse eiland Menorca alles bij elkaar (tickets, verblijf en vertering) een dikke drieduizend euro doorheen jassen. Dat is zo ongeveer mijn gehele vakantietoeslag. Die gaat volgend jaar dus linea recta naar de bank. Prettige vakantie!
