Spring naar de content

Het raadselachtige falen van Paula Findlay

Tranen, dikke tranen biggelden over de wangen van de Canadese triatlete Paula Findlay. Ze kwam zaterdag als àllerlaatste over de finish bij de Olympische triatlon. En dat voor een van de grote beloftes van de Canadese sportwereld. Een geheide medaillekandidaat. Hoe kon dat gebeuren?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Mark Traa

Dat weet Paula Findlay (23) nog steeds niet. Haar benen voelden als lood. Als een dweil kwam ze na 1500 meter zwemmen uit het water. Toen ze een poosje op de fiets zat, werd ze duizelig. Findlay zwabberde over het parcours. “Ik kon mijn benen niet bewegen, ze werkten gewoon niet, die stomme benen,” zei ze later. Findlay raadpleegde haar ploegarts, maar die adviseerde haar door te zetten. Dat deed ze, maar het leidde tot niets. Met een kwartier achterstand kwam ze over de finish. Nog nooit had ze zo slecht gepresteerd. De afgelopen jaren was ze steevast te vinden in de voorhoede van de triatlon. Ze had vijf van haar eerste zes races tijdens het wereldkampioenschap gewonnen. Ze was de nummer twee van de wereld. En nu was ze nog minder dan middelmatig.

Totaal ontgoocheld kwam Findlay over de finish. Ze stortte zich in de armen van haar verbijsterde coach. Thuis in Edmonton waren haar familie en vrienden tot diep in de nacht opgebleven om haar prestaties te kunnen zien op televisie. Al die mensen liet ze vallen, althans, zo voelde Findlay het. “Ik zou willen dat ze trots op me konden zijn. Ik wil alleen maar mijn verontschuldigingen aanbieden. Ik voel me verschrikkelijk. Het spijt me voor iedereen in Canada. Ik had veel vertrouwen in mezelf en iedereen had dat vertrouwen in mij. Helaas kon ik het niet waarmaken.”

Findlay twitterde: “Sadder than I’ve ever been. Thanks for the love. Life goes on.”

En nu de reden voor haar totaal onverwachte falen. Heel Canada gist ernaar. Cruciaal lijkt een heupblessure die ze een jaar geleden opliep. Eigenlijk zou ze aan die heup geopereerd moeten worden, maar Findlays medische begeleiders adviseerden haar dit niet vóór de Spelen te doen. De atlete zette al haar kaarten op fysiotherapie en medicatie. Was dat een wijs besluit? Hoe groot was de druk van haar omgeving? In veel media krijgen de doktoren de schuld. Maar voorlopig is er geen dokter in de hele wereld die een groter schuldgevoel heeft dan Paula Findlay.