Spring naar de content

Deze omgekeerde babyboom is slecht voor de economie

Grote Amerikaanse bedrijven als Proctor & Gamble, Disney en McDonalds zijn niet blij met de berichten die ze tegenwoordig – tegen flinke betaling – van het bedrijf Demographic Intelligence (DI) ontvangen. Ze betalen DI om hen op de hoogte te houden van demografische ontwikkelingen. In het geval van deze drie bedrijven die voor hun omzet sterk afhankelijk zijn van baby’s en kleine kinderen gaat het vooral om geboortecijfers, die bepalen immers hoeveel luiers, bezoeken aan Disneyland en Happy Meals er binnenkort en over een paar jaar verkocht gaan worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Het ziet er niet goed uit en dat is direct te wijten aan de financiële crisis die in 2007 uitbrak en voorlopig nog wel een paar jaar zal aanhouden. De Amerikaanse overheid houdt het er op dat mensen tussen hun 20e en 35e een gezin opbouwen. Als dat zo is, dan zijn de cijfers in 25 jaar – sinds 1987 om precies te zijn (in die periode was het ook crisis) niet zo slecht geweest. In 2007 was het gemiddeld aantal kinderen in een gezin met ouders in de leeftijdsklasse 20 tot 35 jaar 2,12. Dit jaar komt het op 1,87 uit en de trend is nog verder dalende. Nu zult u misschien denken dat dat helemaal niet zo’n groot verschil is maar het is wel gewoon 9%. Dat zijn honderdduizenden kinderen minder, over een periode van een paar jaar loopt het makkelijk op tot in de miljoenen. Dat is een spoor aan luiers van hier tot Tokyo. Die niet verkocht gaan worden. En het betekent een keten van gebeurtenissen, van uitgestelde of afgestelde bouw van nieuwe fabrieken, het al dan niet openen van nieuwe winkels. Tot en met – voor de Amerikaanse regering – het bijstellen van begrotingen van belastingopbrengsten op langere termijn.

Als u zelf kleine kinderen heeft dan weet u – geef het maar toe – dat u er bovenmatig veel geld aan uitgeeft. Ze groeien hard en overal uit maar u verwent ze ook nogal. Heeft u die kinderen niet, dan draaien hele bedrijfstakken minder omzet.

De twintigers van nu hebben meer zorgen dan alleen het hebben van een baan. Zelfs als ze een goede baan hebben is de logica ven het kopen van een huis voorbij. Dat gaat inmiddels niet meer. En wij zijn niet meer – zoals vroeger – van de school die een gezin start, inwonend bij onze ouders. En zo leiden pessismisme maar ook materiële onmogelijkheden tot uitstelgedrag. En als je een bepaalde leeftijd hebt, misschien ook wel gewoon afstel.

Wat er nu in de Verenigde Staten gebeurt – en ongetwijfeld ook in Europa – is een omgekeerde Babyboom. Na de Tweede Wereldoorlog overheerste optimisme en bij het ontbreken van makkelijk verkrijgbare anticonceptie leidde dat tot grote gezinnen.

Grote gezinnen gaan er nu niet meer komen, ook niet als de huidige crisis over een paar jaar voorbij is. In 2000, u weet nog wel: toen de bomen tot in de hemel groeiden, was er in Nederland sprake van een kleine maar heuse babyboom die in de statistieken van het CBS is terug te vinden. Nu zijn de eerste voortekenen van het tegendeel zichtbaar. In het jaar 2000 werden er, met een kleinere bevolking, 200.000 baby’s in ons land geboren. In 2010 waren het er 184.000 en er worden in 2014 175.000 verwacht. Dat alles op basis van de laatste prognoses. Duurt de crisis langer, dan worden het er minder.

Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.

Onderwerpen