‘Landgenoten, sorry dat de regering er een zooitje van maakte’
Lieve landgenoten,
Maandag 17 september 2012
Heb meelij met ons. Het is maandagavond en ik heb voor de derde keer de tekst gelezen die ik straks in de Ridderzaal over u heen moet storten. Ik had Alex een doorslagje gegeven. Om te oefenen. Hij stak net zijn gezicht even om de hoek.
“Alex, je heb gehuild.”
“Sorry mam, de gedachte aan twintig jaar op uw troon… en dan dit.”
U dacht dat u het zwaar had. Wat dacht u ervan als je jaar in jaar uit die rimram moest uitspreken?
Ik had die VVD-vlegel vanmiddag hier, Flutte. We bespraken de laatste wijzigingen in zijn Troonrede. “Mijn derde alweer,” poogde hij senioriteit uit te stralen. Ik had zin hem een draai om de oren te geven.
Mocht ik hem maar een keer woorden in de mond leggen in plaats van zijn tekst uit te spreken. Dat hoefde niet eens zo lang te duren. “Landgenoten, het was wederom een verschrikkelijk politiek jaar. De regering heeft er als vanouds een zooitje van gemaakt, maar hare majesteit kon er niks aan doen. Toen ik haar twee jaar geleden voorstelde een minderheidsregering met de PVV aan te gaan, raadde ze me aan toch nog eens een paarse optie te overwegen. Maar ik vond dat ik het beter wist. Niet dat ik er de ervaring voor had. Maar ik ben behalve een vrolijke man ook een beetje een pedant baasje. Ik bied u nu namens de hele regering en vooral mijzelf de excuses daarvoor aan. Het was stom van me. Merkwaardig genoeg geeft u mij nu een tweede kans. Ik kan het eerlijk gezegd zelf ook niet geloven. Maar ik beloof u dat ik nu eens echt mijn best zal doen. En als u dat niet gelooft, begrijp ik het ook wel.”
Nou ja, lieve landgenoten, en nog een paar van die dingen die u ook denkt als u mij die Troonrede hoort voorlezen.
Gelukkig, zoals ik vanochtend nog tegen Alex zei, gelukkig maakt het feitelijk niet zo veel uit wie er nu weer een kabinet gaan vormen. Onze economie is inmiddels volledig resistent tegen de politiek geworden. Hoe had ze anders ooit vijf regeringen in tien jaar kunnen overleven?
En ik zeg altijd maar zo tegen Alex: “Alex, je hebt de belangen van het land, en je hebt de belangen van Shell. En die twee gaan volledig samen, zolang wij er maar voor zorgen dat de politiek zich niet met Shell bemoeit.” Geen problemen tot dusver, en ik denk dat het zelfs met dat activistje van de PvdA wel mee zal vallen. Volledig ingekapseld.
Flutte meldde me vanmiddag (jaja, zo hoor ik nog eens wat!) dat de informatie vlot verloopt en dat hij er met de PvdA ‘volledig uit gaat komen’. Gelooft u het? Ik schat dat we in november een impasse in de onderhandelingen krijgen, dat ik dan Ruud moet bellen om het CDA te masseren (niet zijn slechtste kant overigens) en dat we uiteindelijk begin december toch met een breed kabinet op de trappen hier staan. Voor hoelang? Ik durf het niet meer te voorspellen.
Nou ja, we zullen zien. We moeten ons eerst maar eens door Prinsjesdag heen werken. Ik zal weer naar u zwaaien, beloof me dat u terugzwaait. En niet te veel waxinelichtjes gooien!
En ohja, alstublieft, stop met dat idiote ‘driewerf Hoera’ aan het eind van mijn toespraak. Ben ik een kleuter ofzo?
