Het verschil tussen moeders en vaders
Volgens mijn vriend is het verschil tussen moeders en vaders op het schoolplein dat moeders altijd te laat komen en vaders altijd op tijd zijn.
Volgens mij is het verschil tussen moeders en vaders dat moeders beter zorgen voor gekamde haren en dat de boterham daadwerkelijk is opgegeten ’s ochtends (en dat ze daardoor wellicht wel eens wat later aankomen) dan vaders (die met minder perfectie genoegen nemen). Vanmorgen op school merkte in nóg een verschil.
Twee moeders in de klas op maandagochtend.
“Ha! Alles goed?”
“Ja, zeker, goed hoor. We waren een weekendje in Maastricht.”
“Leuk! Ik ben dol op die stad. Was het leuk?”
“Ja het was hartstikke leuk. Ze zijn wel altijd moe he op maandagochtend. Het was echt weer haasten vanmorgen.”
“Haha, bij ons ook.” En dan iets zachter: “Hé… tussen ons wat vind jij van de nieuwe juf?”
“Tja ik weet niet, het is even wennen hè…”
“Ja, mijn Rein vindt het maar zo zo.”
“Ik herken dat wel. We moeten het maar aanzien. Ze is nog zo jong.”
Nog iets zachter: “Ja, hoe oud zou ze zijn?”
“Ik hoorde dat ze vorig jaar de klas niet aankon.”
“Ze zal nu wel extra streng begonnen zijn.”
“Zijn die klassen nu groter?”
“Ik denk het…”
“De jongens moeten er aan wennen hè.”
Iets harder: “Trouwens, vandaag hebben ze gym toch? Wat hebben jullie voor gymkleren?”
“Oh ik heb zo’n sportbroekje gekocht.”
“Met korte of lange pijp?”
“Korte, met streepjes er op weet je wel. Alleen we hebben de schoenen nog van voor de zomer…”
“Ja wij ook! En die zijn eigenlijk te klein!”
“Ja bij ons ook. Het is er nog steeds niet van gekomen nieuwe te kopen. Hij kan wel een paar keer op zijn blote voeten gymen.”
“Ja precies. We moeten nu wel snel nieuwe kopen. Hebben jullie gewoon van die simpele witte?”
“Die zijn prima. Hoewel ik dacht: ik kan misschien een leuker schoentje vinden…”
“Ik vond die witte op zich goed.”
“Maar de zool is wat hard, misschien vinden we een schoentje in de aanbieding, op Zalando ofzo.”
“Ik ga ook maar eens kijken naar iets.”
“Maar nu zitten ze met die te kleine.”
“Misschien passen ze nog nèt.”
“Ze merken het vanzelf als ze te klein zijn.”
“Zijn ze in ieder geval samen op blote voeten!”
“Oh, ze gaan beginnen, nog even zwaaien, goed, ik ga, doei!”
“Dáág!”
Twee vaders in de klas op maandagochtend.
“Ha.”
“Hey.”
…
“Alles goed?”
“Ja.”
…
…
“Ik had euh…”
“Huh?”
“Mijn kies is getrokken.”
“Au.”
“Ja. Au.”
“Dat is lastig hè?”
“Ja.”
“Nouja.”
“Het gaat wel over.”
….
“Ja. Toch even lastig. Succes.”
“Dank je.”
