Spring naar de content

Ik laat mijn kat misschien afmaken omdat ik een nieuwe spijkerbroek wil

Simone heet ze, en ze is prachtig, een beetje scheel met een perfecte cyperse tekening. ‘s Nachts komt ze het liefst als een theemuts op je hoofd liggen. Ik houd van haar, gewoon, de normale hoeveelheid die hoort bij een huisdier.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Emma Meelker

Simone sprong afgelopen weekend van ons balkon op vier hoog en kwam weer boven met drie gebroken tenen en haar heup uit de kom.

Tenminste, daar kwamen we achter na vijf röntgenfoto’s van 70 euro per stuk. De dokter had inmiddels het voorpootje gespalkt en in felroze verband gezwachteld. Bij navraag bleek dat er bewust was gekozen voor roze. Lief, vonden ze, het was immers een meisje.

Bij deze dierenarts – pardon, Medisch Centrum voor Dieren – waren al allerlei dierenvrienden binnengelopen die deden huiveren. Een ferme mevrouw met op haar hielen een zwakzinnig grijnzende man en een hond waar ze maar steeds tegen praatten. In een doosje hadden ze een hamster wiens oren er waren afgebeten door een van de andere acht hamsters.

Het konijn was er ook helemaal van slag van, vond de man.

Enfin, de hamster moest uit haar lijden verlost en dus door de dierenarts op humane wijze worden ingeslapen. Maar eerst vroeg de vrouw vroeg nog even of de hond haar wilde herinneren het doosje zo weer mee te nemen.

Simone in haar kooi

Ik moest denken aan de keer dat we Simone meenamen naar het park (tja..), en we een familie gezamenlijk hun katten zagen uitlaten. Dochter van ver in de dertig woonde nog thuis en droeg haar vacht van kattenharen met trots. Net als haar vader en moeder.

Dit zijn dus het soort mensen dat een verzekering heeft afgesloten voor hun huisdier. Bij Petplan bijvoorbeeld laat je je kat of hond voor een tientje per maand verzekeren en kun je ze laten opereren en inslapen naar hartelust. Maar zo’n verzekering hebben wij dus niet. En nu moeten we bovenop de kosten voor de foto’s en de spalk, zeker 600 euro gaan neertellen voor het operatief verwijderen van de kop van onze Simone’s heupbot. Bij elkaar is dat bijna duizend euro.

Mag ik mijn kat laten afmaken omdat ik dit een beetje ver vind gaan? Omdat ik al heel lang best wel arm ben en ook eens een nieuwe spijkerbroek zou willen kopen?

Ik kom uit een gezin waar huisdieren nog beschouwd worden als overgeleverd aan de grillen van het leven. Mijn vader had het met een raar gevoel voor protest nog steevast over ‘de veearts’ en die moest zo weinig mogelijk bezocht worden. Zo liep onze kat Columbus weken rond met een abces dat alsmaar groeide, tot zijn kop wel twee keer zo groot was van de opgehoopte pus. Mijn vader kreeg er van langs van de veearts in kwestie en heeft trouw de volgende weken, heel zachtaardig, elke dag de wond uitgeknepen.

Net als mijn vader ben ik uiteindelijk een softie. Ik ga dus heus wel dat geld bij elkaar sprokkelen. Ik neem een extra dienst in het café, ofzo. Een vriendin stelde voor een Simone-benefietontbijt te organiseren. Een ander had het over een facebook-actie. Zo crowdsourcen wij straks die heup bij elkaar.

Maar toch vraag ik me af: hoeveel moet je prutsen aan een beest? Dat vervolgens zes weken in een kooitje moet liggen? Met een gipsen poot waar ze ‘s nachts machteloos mee tegen haar tralies ramt? Een kat met een onvolledig heupbot? Als ik voor 1000 dollar blijkbaar ook het leven van een kind in Afrika kan redden, of er een hele hoop inent tegen Malaria, of een heel dorp van drinkwater voorzie.

Wanneer houdt dierenliefde op, en begint het gewoon een beetje eng te worden?

Echt waar, het bestaat: Kat Booster is te dik en gaat op dierendag naar de Obesitaskliniek in de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren in Utrecht voor een gezondheidscheck en voedingsadvies voor het baasje