Spring naar de content

Wie heeft er gelijk? Het IMF of ik?

Toegegeven, het lijkt op het eerste gezicht een nogal arrogante vraag. En ook toegegeven, het IMF zou best wel eens gelijk kunnen hebben. Maar als dat zo is, dan heb ik het nu al een jaar of vier bij het rechte eind. Ik zal het uitleggen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Toen ik, al weer een jaar of tien geleden, besloot zelf te gaan beleggen kwam dat omdat ik een boek over de Elliott Wave las. In tegenstelling tot wat die naam mogelijk suggereert is het niet een of andere zweverige leer, het is een op basis van feiten gebouwde methode die inmiddels al bijna 100 jaar oud is, stammend uit een tijd waarin de beurshandel nog met briefjes en handje klap ging.

De beurs volgt altijd hetzelfde patroon
Een Amerikaanse accountant van naam en faam, Ralph Nelson Elliott, ontdekte patronen in de soms wel eeuwen terugpakkende prijzen van aandelen en grondstoffen. Nog belangrijker was het dat hij er een zekere onvermijdelijkheid der dingen aan verbond: gebeurtenissen spelen een rol in een patroon dat zich steeds opnieuw zal ontwikkelen. Dat is natuurlijk ongelooflijk, wij denken graag dat het verloop op de beurs het gevolg is van gebeurtenissen in plaats van andersom.

Als u er meer over wilt weten, dan kunt u er hier over lezen.

Een kenmerk van de Elliott Wave is het dat de golfbewegingen, omlaag én omhoog, elkaar afwisselen totdat het patroon is afgemaakt. De trend geeft aan welke kant we op gaan, sinds het jaar 2000 is die trend neerwaarts gericht. En als u dat niet gelooft, geeft u er dan maar een verklaring voor dat:

  • de AEX in 2000 een top van 701 bereikte
  • de AEX in 2003 218 noteerde, de eerste neerwaartse golf. (Golf A)
  • de AEX in 2007 564 noteerde, de eerste correctiegolf. (Golf B)
  • de AEX sindsdien bezig is met Golf C die in allerlei subgolven in 2009 al 194 noteerde, vervolgens opveerde naar 374 in 2011 en terugviel naar 256 in dat zelfde jaar.

In januari 2009 begon ik met de beleggingsvereniging waarvoor ik het beleggingsbeleid doe. Op de site van de vereniging schetste ik de huidige golfbeweging die, volgens de Elliott Wave, begon met de Internetbubble in het jaar 2000. Wij denken hier graag dat er in 2007/2008 crisis uitbrak, ik denk daar anders over, het was in 2000. Ook stelde ik in het vooruitzicht dat er pas weer omstreeks 2016 sprake zal zijn van structurele en langdurige groei. Maar dan nadat de AEX misschien wel onder de 100 heeft gestaan.

Aanvankelijk kwamen mijn vrienden en kennissen niet meer bij het van het lachen, vooral toen ik dit alles begin 2009 verkondigde. Toen de AEX niet veel later op 194 stond, lachten ze iets minder. Maar al snel dachten ze dat het allemaal wel achter de rug zou zijn, de beurs steeg weer, viel weer wat terug, krabbelde weer omhoog. Maar dat de AEX nog altijd minder dan 50 procent noteert dan in het jaar 2000, daar moeten we maar niet teveel aan denken.

IMF-econoom Olivier Blanchard

Vorige week kreeg ik ondersteuning uit onverdachte hoek. Die ondersteuning maakt het allemaal zo mogelijk nog zwartgalliger. Olivier Blanchard, prominent IMF-er, verklaarde dat hij de crisis nog wel tot in 2018 ziet voortduren. Dat is nog twee jaar langer dan ik voorzag. Ik ben geneigd zijn standpunt over te nemen want door al dat pseudo-overheidsingrijpen wordt het noodzakelijke verloop van de patronen flink opgerekt in tijd. Het is uitstel maar geen afstel. De AEX treuzelt, kan ook nog best een stukje omhoog. Maar die top uit 2011 op 374, die gaan we de komende jaren niet meer zien. Die bodem op 194 uit 2009 wél, daar gaan we heel dik doorheen.

 

Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, DSM, KPN, Shell en Unilever en is (even) Long in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.

———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.

 

Onderwerpen