Spring naar de content

Sylvia Kristel: ‘Ik probeer één keer per jaar te huilen’

Donderdag is bekend geworden dat actrice Sylvia Kristel (Utrecht, 1952) is overleden. Ze was al enige tijd ziek. Op 12 januari 2001 figureerde ze in de fameuze vragenrubriek ‘Zelfportret’ in HP/De Tijd.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Mark Traa

Wat is uw huidige gemoedstoestand?
Kalm en sereen.

Wie zijn uw helden?
Frida Kahlo, Louise Bourgeois en Meret Oppenheim. Alle drie kunstenaar. En nu ik er zo over nadenk, kan Mata Hari er eigenlijk ook wel bij.

Aan wie ergert u zich?
Aan onbeleefdheid, onbeschoftheid en asociaal gedrag. Aan vervelende pubers op straat.

Lijkt u op uw vader?
Ik lijk voor 99,9 procent op mijn moeder.

Wat zijn uw dagdromen?
Dat ik kan vliegen.

Wat is uw grootste angst?
Ik ben bang om te falen.

Bidt u wel eens?
Ja, ook al is het in strijd met de logica.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?
Op de Seychellen, tijdens de opnamen van Emanuelle 3. Daar heb ik met mijn toenmalige vriendje een hele nacht onder de sterrenhemel gezeten. Met een fles tequila en een zak magic mushrooms. Toen we de volgende morgen wakker werden, zaten we van top tot teen onder de beten van de zandvlieg. Dan wacht je wel even met je volgende mystieke ervaring.

Wat is uw definitie van geluk?
Kilometers lopen door de stad. Of dat nu in Manhattan, Madrid, Amsterdam of Parijs is, maakt niet uit. Als je flink de pas erin zet, geeft dat een gevoel van loutering.

Waar schaamt u zich voor?
Voor mijn onzekerheid, want elke keer blijkt het toch weer mee te vallen.

Bent u monogaam?
Bij vlagen.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?
Ik probeer één keer per jaar te huilen. Maar dan wel met veel overgave en passie. Het duurt dan vier dagen voor de zwellingen rond mijn ogen zijn verdwenen.

Lijkt u op uw vrienden?
Ja, ze zijn stuk voor stuk allemaal lief.

Hoe moedig bent u?
Ik ben wel een moedig mens, vooral als ik ervoor betaald word.

Van wie heeft u het meest geleerd?
Ongetwijfeld van Hugo Claus. Een bron van kennis. Hugo was mijn Svengali.

Wat is uw grootste ondeugd?
Soaps. Ik heb gelukkig geen TV-toestel in mijn slaapkamer, anders zou ik mijn bed niet uitkomen.

Wanneer was u het gelukkigst?
Elke dag dat ik niet ongelukkig was.

Welke eigenschap waardeert u in een man?
Hoffelijkheid, humor en hij moet zichzelf goed verzorgen. En verder zou het aardig zijn als hij goed kon koken.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?
Groot organisatorisch talent.

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn?
Ik zou er wel een paar ballen bij willen hebben.

Hoe ontspant u zich?
Als je na een tijd intensief schilderen de rust neemt om te bekijken wat je hebt gemaakt. Zoals Karel Appel zegt: ik kijk mijn schilderijen af.

Van wie houdt u het meest?
Van mijn zoon Arthur.

Wat beschouwt u als uw grootste mislukking?
Echtgenoot nummer 1. Echtgenoot nummer 2. En mijn relatie met boekhouders. Dat heeft mij een fortuin gekost.

Gelooft u in God?
Liever niet. Maar gezien het aantal uren dat ik dagelijks bid, zou het stom zijn om nee te zeggen.

Welk leed heeft u anderen berokkend?
Tegen Privé heb ik ooit gezegd dat mijn vader mij als kind had verkracht, terwijl dat nooit was gebeurd. Henk van der Meyden had mij die uitspraak ontlokt na vier glazen cognac. Ik had, om in voetbaltermen te spreken, een voorzet gegeven die hij heeft ingeknald. Dat was heel vervelend voor mijn vader. De buren leegden hun vuilnisbak in zijn zwembad.

Waaraan bent u het meest gehecht?
Aan mijn speciale schildergerei: een rubberen spateltje en een Japanse pen.

Wat is de beste plek om te wonen?
In mijn hart.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?
Het hoofd drama van de KRO. Die vond mijn stem te veel op die van koningin Beatrix lijken, waardoor ik nu in Lijmen/Het Been ben nagesynchroniseerd. Onzin. Ik neem dat zeer persoonlijk.

Hoe is ongeluk te vermijden?
Ik geloof in een soort lotsbestemming, maar ik ben wel altijd voorzichtig.

Wat is uw devies?
Pluk de dag en je werkgever.