Wie was Hans Wijers eigenlijk bij AkzoNobel?
Donderdag schreef ik over de cijfers over het derde kwartaal van AkzoNobel. Een verlies van 2,4 miljard na een afschrijving van 2,5 miljard op een verfdivisie die na de overname, in 2008, van de Britse concurrent ICI werd gevormd.
Toen ik schreef was de beurs nog niet open maar het voorspelde niet veel goeds. Dat bleek, tijdens de dag stond het aandeel op enig moment ruim vijf procent lager, het trok bijna in zijn eentje de hele AEX in het rood. Afgezien van de afboeking bleven ook de overige resultaten achter. Ton Büchner, de man die Hans Wijers nog niet zo lang geleden opvolgde als topman, zit ziek thuis. Het wordt verwacht dat hij eind dit jaar weer terugkeert maar hij werd door commissaris Anthony Burgmans in een interview in Het Financieele Dagblad liefdevol weggezet als iemand met een uitroepteken achter zijn naam. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Ton Büchner zit nog veel te kort om zijn stempel op het bedrijf te kunnen drukken en dat maakt het interessant nog eens terug te kijken op de erfenis die voorganger Hans Wijers voor hem achterliet. Ik schreef daar al eerder over op www.torpedomagazine.nl.
Wijers trad als topman in 2003 aan bij Akzo op een moment dat de beurzen wereldwijd en de AEX in het bijzonder net hun vrije val sinds de Internet-bubble aan het beëindigen waren. De AEX bodemde op 217,90 en kwam van 701 in het jaar 2000.
Als je op de bodem aantreedt – dat het de bodem was weet je uiteraard pas later – dan is daarna normaal gesproken the only way up. AkzoNobel is een zogenaamd vroeg-cyclisch aandeel, het profiteert direct van een verbeterende economie zo goed als het ook als eerste klappen krijgt.
Rond Hans Wijers hangt een beeld van, in teutonentaal, ein Macher. Krachtdadig uiterlijk, dito taal en een weinig kritische omgeving. Nederland leerde hem kennen toen hij in het paarse kabinet namens D66 minister van Economische Zaken werd. Belangrijkste wapenfeiten: de weigering van verdere staatssteun waardoor Fokker failliet ging en de verruiming van de openingstijden voor winkels. Vooral voor dat laatste zijn we hem dankbaar, wie kan zich nog voorstellen dat er ’s avonds en in het weekend niet door een supermarkt kon worden gelopen. En dan was er natuurlijk de kwestie van dat pensioen dat op wel buitengewoon fiscaal-vriendelijke wijze ergens op de Antillen was ondergebracht. Moet je dat als minister willen? Van Nederland mocht het. Na zijn ministerschap ging hij oogsten, iedereen wilde hem. En zo ging hij naar AkzoNobel en verdiende daar gemiddeld ruim meer dan drie miljoen per jaar.
In 2007 en 2008 liet Wijers zijn spierballen zien door, tegen al gemaakte afspraken in, dochteronderneming Organon te verkopen in plaats van een eigen beursnotering te bezorgen. De opbrengst gebruikte hij om concurrent ICI te kopen en in één klap wereldmarktleider te worden. Zo langzamerhand is alle betaalde goodwill van die overname, door zwaar achterblijvende resultaten, afgeschreven.
Het beeld is er één van een buitengewoon bekwaam topman die AkzoNobel er helemaal bovenop heeft geholpen. Beeldvorming is een hardnekkig iets. Onder zijn leiding piekte het aandeel alweer vijf jaar geleden – in juli 2007 – op een koers van €65,50. Nu noteert het rond de € 42.
In juli 2007 piekte zo ongeveer de hele wereld, de AEX kwam terug van die bodem uit 2003 op 217,90 en noteerde 564. Sinds die piek in 2007 daalde de AEX zo’n 42 procent. Het aandeel Philips, traditioneel gezien als het brekebeentje van de AEX stond op € 32,99. Nu rond de € 19, een daling van 43 procent, min of meer gelijk aan de AEX.
AkzoNobel deed het met een daling van zo’n 36 procent wel beter dan Philips maar outperformen is iets heel anders.
Er bestaat een beleggingsproduct dat indextracker heet, ze zijn erg populair want ze volgen blindelings een index, bijvoorbeeld de AEX, en er zitten verder weinig kosten aan. Het wordt gezien als een buitengewoon duf product, voor ambtenaren en weduwen.
Dat roept de vraag op welke bijzondere prestatie Hans Wijers heeft geleverd. Wie een indextracker zou hebben gekocht in plaats van het aandeel Akzo, zou het als het om de koers gaat wat minder hebben gedaan maar ook aanzienlijk minder risico hebben gelopen.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, DSM, Heineken, KPN, Shell en Unilever en is Long in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.
