ABN AMRO koopt Braziliaanse dwerg
Misschien is het u opgevallen, ABN AMRO timmert met zijn diensten weer aardig aan de weg, elke dag zijn ze wel in de reclameblokken op televisie te vinden. Dat maakte dat ik me afvroeg hoe het eigenlijk is met de voormalige Dé Bank. Het bedrijf is niet beursgenoteerd en hoeft dus veel minder naar buiten te brengen. Maar omdat u en ik via onze geliefde staat de eigenaar zijn, wordt er toch wel wat bekend.
Maar eerst het nieuws dat ABN AMRO in Brazilië een bank heeft gekocht. Of eigenlijk: een bankje. Het bedrijf heet Banco CR2 en heeft een balanstotaal van zo’n 25 miljoen. En dat is bijzonder want als ABN AMRO ergens in uw straat zelfs maar een bijkantoor zou hebben met zo’n balanstotaal, dan werd het direct gesloten. 25 Miljoen is echt flessengeld. Waarom dan toch zoiets gekocht?
De oorzaak blijkt te liggen in een nieuwe Braziliaanse wet die voorschrijft dat elke in het land opererende bank ook een Braziliaanse bankvergunning moet hebben. Die had ABN AMRO niet, ze opereerden op basis van de Nederlandse vergunning zoals dat in veel landen gebruikelijk is. Voor 25 miljoen hebben ze dat probleem nu opgelost. Bij Banco CR2 gaat de naam van de gevel en ABN AMRO komt er op. De activa worden verkocht en die van ABN AMRO worden overgeheveld. En zo voorkom je dat je mogelijk nog jarenlang wordt opgehouden door lokale overheden die je aanvraag om onduidelijke redenen onderin de stapel laten.
Kijk dat is de Hollandse koopmansgeest, slim gedaan.
Terug naar waar we staan met ABN AMRO. In 2008 en 2009, toen de brokstukken van de overname door drie grote Europese banken (het Spaanse Banco Santander, het Engelse Royal Bank of Scotland en het Belgisch-Nederlandse Fortis) wel zo’n beetje te overzien waren, was ABN AMRO genationaliseerd. To big to fail. Voor zover nodig werd de fusie op onderdelen met de drie genoemde banken ongedaan gemaakt en er werd flink wat geld in gestoken.
In allerlei constructies, aandelen, leningen en garanties, stopten we er per saldo 33 miljard in om te bewerkstelligen dat de flappentappen in elke straat het gewoon bleven doen. Volgens de Algemene Rekenkamer, die het allemaal keurig bijhoudt, liep de teller van onze bemoeienis in 2008 op enig moment op tot een kleine 68 miljard.
In 2010 moest het minister van Financiën Wouter Bos even van het hart dat hij niet zeker wist of we al dat geld wel zouden terugkrijgen. Daarmee kwam hij een jaar later dan de man in de straat tot dezelfde conclusie.
Van die 33 miljard zit ruim 28 miljard in aandelen van de diverse onderdelen. Dat bedrag hoeft ABN AMRO uiteraard niet terug te betalen, aan aandeelhouders keer je zo mogelijk dividend uit, je kunt eigen aandelen inkopen en tenslotte kan de hele bank verkocht worden of kan er een beursintroductie plaatsvinden. Die beursintroductie was voorzien in 2014 maar daar zijn we ook van terug.
Want in 2011 maakte de bank een winst van 689 miljoen euro, na het jaar ervoor nog ruim 400 miljoen te hebben verloren. Over het eerste halfjaar van 2012 was de winst al 15 procent lager dan een jaar eerder en het regent inmiddels weer winstwaarschuwingen van banken dus ook dit jaar zal het geen feest worden. Een aandeel als ING heeft een koers/winst-verhouding (over 2011) van 6,7 en, als we als beleggers evenveel vertrouwen zouden hebben in het aandeel ABN AMRO, maakt dat het bedrijf op basis van de resultaten van 2011 zo’n 4,6 miljard waard. Dan zijn we dus zo’n 23 miljard kwijt, u en ik. Althans, als het leningendeel wél is terug betaald. Anders is het meer.
Ooit komt het goed, natuurlijk. Maar zoals het nu gaat, gaat nog wel een paar kabinetten duren.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, DSM, Heineken, KPN, Shell en Unilever en is Neutraal in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.
