Earthflight: de smakelijke trukendoos van de BBC
Sinds een paar weken zendt de EO op dinsdagavond de natuurserie Earthflight uit. Aanstaande dinsdag is het derde deel aan de beurt, en dat is de mooiste. De serie is een waar genoegen om te kijken, maar weet het niveau van Earth en Life! nooit te halen.
Sinds de BBC in 2006 de serie Earth uitzond is de natuurfilm weer helemaal terug. Met adembenemende beelden uit het dierenrijk werden de harten van het grote publiek veroverd. Het succes van deze serie lag hem in twee dingen; het ongekende vakmanschap van de makers én de toepassing van nieuwe technieken. Het is niet overdreven om te zeggen dat deze serie ervoor heeft gezorgd dat HD-televisie doorbrak.
Het succes van Earth smaakte naar meer en dus maakte de BBC de afgelopen jaren populaire natuurseries zoals Blue Planet, Frozen Planet en nog veel meer. En nu is er dan Earthflight. Op de Nederlandse televisie althans, want de serie werd in Engeland al bijna een jaar geleden uitgezonden en sindsdien heeft de serie een vaste plek op de harde schijf van mijn kabelkastje thuis.
Vogelperspectief
Earthflight laat de wereld letterlijk zien vanuit vogelperspectief. Door kleine HD-camera’s op de rug van vogels te binden is het gelukt om beelden te schieten die nog nooit eerder zijn vertoond. Als Nils Holgersson vlieg je mee met ganzen, arenden, gieren, kraanvogels en ooievaars.
Een vluchtje op rug van een vogel is heel spectaculair, maar het wordt nog veel mooier als de vogel in kwestie over een leuk of bekend landschap vliegt. En dat doen ze. Zo zie je een groepje pelikanen onder de Golden Gate vliegen, een koppel ganzen rond Mont Saint Michel, Kraanvogels over Venetië en ooievaars over de Hagia Sophia in Istanbul.
Gnoes en Krokodillen
Vliegen de vogels niet over beroemde steden, dan vliegen ze wel over mooie landschappen. En ook dat is prachtig, helemaal als er nog wat leuks op de grond gebeurt. Neem nou de groep vogels die precies de Mata rivier passeert terwijl er anderhalf miljoen gnoes dit water oversteken. Hongerige krokodillen maken het spektakel compleet. Het is allemaal te mooi om waar te wezen. En dat is het ook, want om deze beelden te maken werd de technische trukendoos van de BBC helemaal open getrokken. Er is niet alleen gebruik gemaakt van spy-cams op de rug van vogels en slimme helikoptertjes, maar ook van groene schermen.
Met name het gebruik van groene schermen werpt de vraag op of het team van Earthflight niet te ver is gegaan. De pelikanen vlogen in werkelijkheid helemaal niet onder de Golden Gate door, ze zijn gewoon gemonteerd.
De vraag is of dat erg is. Ik vind eigenlijk van niet. De beelden zijn bloedmooi en daar geniet ik van. Hoe ze zijn geschoten en gemonteerd is best interessant, maar mag de pret niet drukken. Net als Earth veroorzaken de beelden kippenvel en krijg je het gevoel dat je naar iets unieks aan het kijken bent. En dat is ook zo. Maar zijn deze beelden goed genoeg om de serie episch te maken? Helaas.
In tegenstelling tot Earth ontbreken in deze serie namelijk een aantal aspecten. Ten eerste is er de verhaallijn, die is te dun. De serie vertelt het verhaal van de vogeltrek. Zo worden in deel twee en drie verschillende groepen vogels gevolgd op hun tocht van zuidelijk Afrika naar Europa. Een prima leidraad voor het tonen van prachtige beelden. Maar veel meer wordt het nooit. Ondanks de fantastische beelden, de uitstekende muziek en de uitmuntende montage leef je je nooit mee met het leven van de hoofdpersonen, de dieren. Dat inleven, het meeleven met de dieren was zo goed gelukt in Earth en Life!, denk maar aan de zwemmende ijsbeer. En juist dat aspect zorgt ervoor dat je die series steeds weer opnieuw bekijkt zonder dat het verveelt.
David Attenborough
Maar er is nog iets mis met Earthflight: de stem. En dat besefte ik mij pas toen ik de tweede aflevering had gezien bij de EO. Het Nederlandse commentaar is niet slecht maar het originele commentaar bevalt mij over het algemeen beter. Aangezien we die laatste toch nog hadden liggen keek ik de derde aflevering alvast. Dat viel tegen, want het commentaar van David Tennant kon mij niet overtuigen. Ik mis gewoon David Attenborough! Zonder Attenborough is een natuurfilm, hoe subtiel en mooi ook, gewoon niet zo goed als hij zou kunnen zijn.
Ondanks deze twee punten blijft Earthflight een geweldige serie, die je absoluut niet mag missen. Kijk als het even kan de Engelse versie, maar in het Nederlands is het ook smullen. Komende dinsdag staat deel drie op het programma. We vliegen dan over Europa, misschien wel het mooiste continent op aarde. Deze aflevering is in ieder geval de mooiste van deze serie, zorg dat u hem niet mist. Het is pure ‘eye-candy’!
———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.
