Het moderne Europa kiest Middeleeuwse oplossingen
Ik ben verbaasd over het uithoudingsvermogen van Europa; de landen met schulden lijken tot in de eeuwigheid bereid om pijn te lijden en de Europese bank lijkt elke keer net genoeg te doen om, op het nippertje, de markten tot rust te brengen, net als de boel dreigt te ontploffen.
Maar de bezuinigingspolitiek heeft wel precies volgens de boekjes gefunctioneerd. Volgens de voorspellingen in de boekjes van de anti-cyclische Keynesaanhangers wel te verstaan, niet die van de bezuinigingsfans. Steeds weer halen ‘verantwoordelijke’ technocraten hun bevolking over om de bittere bezuinigingspil te slikken. En steeds weer is het resultaat nihil. Het meest recente voorbeeld is Italië, waar premier Mario Monti- een goede man, heel oprecht- kort geleden aankondigde dat hij zijn functie vervroegd neerlegde, eigenlijk omdat zijn politieke maatregelen in Italië tot een depressie leidden. (ja, Italië krijgt dus niet de full Monti)
Maar wat is dan het antwoord? De Eurocraten beweren dat we door moeten zetten. Elk moment kan het beter worden- dan komt een goede fee vertrouwen rondstrooien…
Econoom Kevin O’Rourke heeft gelijk: Europa is het continent geworden waar het altijd morgen vast beter gaat. Het doet denken aan de Middeleeuwse geneeskunst waarbij de medici zieke mensen een aderlating gaven en als ze dan uit bloedarmoede nog zieker werden, ze opnieuw een aderlating gaven.
