Spring naar de content

Fitty: Ierse priester Flannery vs. het Vaticaan

Heibel bij de katholieken. En dan niet de fop-katholieken die over drie weken in hun natgeregende pakkies als Zware Jongen of Pink Lady de zuidelijke provincies doorzwalken. Nee: Ierland, één van de laatste hardcore katholieke bolwerken in Europa lijkt nu zo langzaamaan toch ook bevangen te raken door het Vaticaan-afstotende virus.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Aaron van Wirdum

De Ierse priester Tony Flannery is in opstand gekomen tegen de autoritaire instelling van het katholieke gezag: hij heeft openlijk zijn twijfel geuit over de legitimiteit van het Vaticaan. Een luttele vijf eeuwen na Maarten Luther en Johannes Calvijn betwist de rebel de goddelijke autoriteit van de paus.

Eigenbelang
Flannery stelt dat het wellicht waarschijnlijker is dat de rechtvaardiging voor de Katholieke Kerk enige tijd na het overlijden van Jezus is bedacht door een selecte en bevoorrechte groep mensen, die zichzelf op deze manier macht en autoriteit wilde toe-eigenen. De opstandeling verdenkt deze groep er dus van het bijbelverhaal over het Laatste Avondmaal – hier zou de Zoon van God zijn discipel Petrus tot eerste paus hebben benoemd – zo te hebben geïnterpreteerd dat het rijmde met hun eigenbelang. Complotdenker dat hij is.

Het is overigens niet voor het eerst dat Flannery zich kritisch heeft uitgelaten. Hij is zelfs geschorst vanwege zijn openlijke twijfel over de katholieke houding ten opzichte van vrouwen, homoseksualiteit en anti-conceptie. Bovendien weigerde de Ier een door het Vaticaan voorgelegde verklaring te tekenen waarin hij afstand zou nemen van zijn kritische uitspraken: “(…) to give up on freedom of thought, freedom of speech and most especially freedom of conscience is too high a price for me to pay to be allowed minister in today’s church.”

Die andere top-down hiërarchie
Als er toch iets klopt van Flannery’s twijfel aan de goddelijke legitimiteit van de paus, zou dit natuurlijk ook betekenen dat de structuur van de Katholieke Kerk niet zozeer door de Here is ingegeven, maar wellicht een cultureel ideaal weerspiegelt. En het moet gezegd, het Vaticaan heeft inderdaad nogal wat trekjes van dat andere mondiaal geëxporteerde Italiaanse instituut.

Dat andere instituut waarin een autoritaire top-down hiërarchie bestaat, en waarin opdrachten via een indirect trapsgewijs netwerk naar lagere klassen worden gecommuniceerd. Dat andere instituut dat voor kritiek geen ruimte biedt, en een afwijkende mening geenszins accepteert. Dat andere instituut bovendien waarin één specifieke erecode boven al de andere regels, waarden, en gebruiken staat: precies.

Wie pleit voor vrijheid van meningsuiting en geweten wacht een offer he can’t refuse. De katholieke omerta wordt niet gebroken.