Het wordt duidelijk: staat Neelie Kroes voor haar portefeuille of haar macht?
Vorige week week was daar de marathonzitting van onze Europese leiders. Met de messen op tafel. Tot in de kleine uurtjes. En met ego’s die vroeger tot troepenconcentraties langs de grenzen leidden.
Engeland ging voor de onder Thatcher verkregen rechten. Nederland voor die ene miljard korting. De Zuid-Europese landen, waaronder in dit geval Frankrijk, voor het overeind houden van de landbouwsubsidies. En Brussel-zelf ging uiteraard voor het behoud van de koopkracht van het eigen apparaat. En liefst meer.
Het stond vast dat er klappen zouden vallen. Dat Brussel zelf aan de beurt zou zijn was onvermijdelijk. Gezien het anti-Europese sentiment bij zo ongeveer de hele Europese bevolking moest er een zoenoffer komen. En dat kwam er. Er gaan ambtenaren uit – heeft iemand nog geïnformeerd naar hun regeling bij vertrek? – en de blijvers moeten harder werken, wel 40 uur per week. Hun salarissen worden bevroren en zo komen ze voor wat betreft de gevoelstemperatuur wat dichter bij de burgers waar ze het allemaal voor doen.
‘s Avonds zat Alexander Pechtold bij Pauw & Witteman waar hij er zowaar iets verstandigs over zei – en voor iemand met zijn standpunten over Europa klonk dat erg vervelend. Er is nu een begroting voor zeven jaar goedgekeurd, al moet hij nog even door het parlement. Pechtold vroeg zich af of ze enig realiteitsbesef hebben, daar.
Zeven jaar.
Zeven jaar geleden nam ABN AMRO na een heroïsch gevecht de Italiaanse bank AntonVeneta over en werd Mario Draghi gouverneur van de Italiaanse centrale bank.
Niet eens zeven jaar gelden was SNS nog niet eens in het bezit gekomen van de onroerend goed-ellende die Bouwfonds heette. Overal in de wereld groeiden de bomen tot in de hemel. Ik schets maar even hoe de wereld in zeven jaar kon veranderen – maar in Brussel weten ze nog van niets. En al die regeringsleiders kennelijk ook niet. Die worden pas wakker als ze weer thuis komen.
Neelie Kroes
Persoonlijk intrigeert mij de positie van Neelie Kroes nu het meeste. We zien haar graag als de dame-met-de-spierballen die in haar vorige portefeuille (mededinging) Microsoft op de knieën dwong met een enorme boete. Dat dit hele traject eigenlijk al door haar voorganger was gelopen en zij alleen nog in open doel hoefde te schieten, zo’n oordeel past niet in ons hunkeren naar een grote meid.
Voor haar huidige portefeuille denkt ze negen miljard nodig te hebben, ruim negen miljard. En ze krijgt er één. Als Neelie Kroes er écht voor de inhoud zit, dan stapt ze vandaag nog op. Haar huidige portefeuille is die van digitaal. Terwijl er in Europa tientallen miljarden naar koeien, schapen en olijfgaarden blijven gaan, krijgt Neelie iets meer dan tien procent van wat ze nodig heeft. Het zou me niet verbazen als ze toch gewoon blijft zitten en daar een buitengewoon plausibele reden voor weet te bedenken. Want Neelie is natuurlijk eerst en vooral een politica. En die gaan voor macht.
Download de gratis app van Tablisto om ons maandblad op uw tablet te lezen
