De tweede (en de derde) loopbaan van John Carew
Internazionale, de club die nauwelijks een maand geleden niets liever wilde dan Wesley Sneijder lozen, speelt zijn wedstrijden sinds gisteren met een nieuwe spits. Nou ja, nieuwe… een tweedehandsje. Zijn naam is John Carew. Over John Carew schreef ik enkele weken toevallig een stukje dat te zijner tijd gepubliceerd zou worden. Dat stuk staat hier.
De tweede loopbaan van John Carew
Mijn herinneringen aan John Carew bestaan nog slechts uit wat losse flarden. Ik herinner me een wedstrijd van PSV, waarin bij de tegenstander maar een man opviel: een reus van een spits, een donkere jongen met een onuitsprekelijke naam die in niets leek op een Noor, maar er toch een was.
Sinds deze zomer voetbalde John Carew niet meer. Zijn laatste club, West Ham United, zag er geen heil meer in zijn contract te verlengen en zo zat Carew (33) een half jaar zonder club.
Met voetballerspensioen dus.
Voetballerspensioenen zijn langdurig en deprimerend. De wetenschap dat het beste, het mooiste, het fijnste achter je ligt… Nooit wordt het leven ooit nog zo aangenaam. De meesten worden trainer, of manager, of scout. Afgeleid genot, surrogaatplezier. En iedere dag sta je met je neus op je eigen verleden, dat je achtervolgt als een stalker op Duracell-batterijen.
All downhill from here.
Maar niet voor John Carew. Hij hengelde kortgeleden weer een baan zijn leven binnen. Terwijl hij de hoop op ‘een mooie Engelse club’ nog niet had opgegeven (moet-ie ook niet doen, doe ik ook nooit), begon hij met de opnamen van een Canadese ‘actiethrillerfilm’ die in het westen van Canada werd opgenomen.
Wat voor soort film het precies zal worden, is nog niet helemaal duidelijk.
“Aangenaam, John Carew. Acteur.”
In een interview met de Noorse krant Dagbladet zei hij: “Ik denk dat ik HET heb, en HET is precies wat je nodig hebt als je succesvol wilt zijn in de filmindustrie.”
Op zijn Instagram-pagina staat een foto van de opnames. In een besneeuwd bosje staat de voormalige spits met een dikke jas aan. In zijn hand houdt hij een afgehakt nephoofd met bloed aan de randen. John houdt het hoofd vast als een visser zijn grootste vangst. Ernaast staat een blonde vrouw, die erg moet lachen.
Zo’n film dus. Nou ja, alles beter dan scout bij Rosenborg.
De derde loopbaan van John Carew
Dit weekend speelt John Carew in een vol Giuseppe Meazza-stadion, als spits van een Europese topploeg. Sta je dan, als columnist, met je bijdehante stukje.
