Spring naar de content

Drie redenen waarom Jeroen Dijsselbloem het wel degelijk goed heeft gedaan

Hij werd ‘de loopjongen van Duitsland’ genoemd, beschimpt om zijn aanslag op de kleine spaarders en belachelijk gemaakt om zijn snotneuzerige uitstraling. Maar nu de kruitdampen van de Cypriotische crisis zijn opgetrokken staat Jeroen Dijsselbloem glimlachend aan de zijde en ziet dat het goed was. Waarom onze minister van financien trots mag zijn op wat zijn eerste serieuze krachtproef als voorzitter van de Eurogroep was.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Geert Poorthuis

1. Europa laat niet met zich spotten, dat is nu eindelijk duidelijk geworden. De toetreding van Cyprus tot de EU was natuurlijk altijd al een weeffout, bedoeld om de Grieken te paaien. Maar de Cyprioten maakten er een belastingparadijs van voor dubieuze Russische miljonairs en oligarchen. En toen ze er zelfs met al dat geld niet in slaagden om het ministaatje financieel overeind te houden dachten ze de hand op te kunnen houden bij de EU. Wij zijn niet gek, dat straalde Dijsselbloem uit vanaf het begin van de Cyprus-crisis. Als de vorige voorzitter van de Europgroep, de Luxemburger Juncker, in zijn periode iets meer van deze mentaliteit had getoond was het met de Grieken waarschijnlijk ook anders afgelopen.

2. Duitsland en Nederland hebben het voortaan voor het zeggen binnen de EU en dat is terecht want dat zijn twee van de sterkste economieen. De manier waarop Cyprus is gered is een waarschuwing voor al die EU-partners die erop rekenen dat ze niets hoeven te doen aan hun torenhoge schulden, bedenkelijke belastingmentaliteit en verouderde economie. Niet alleen voor Duitsland was deze crisis electoraal belangrijk, dat zal ze ook blijken te zijn voor veel andere landen. Inwoners daar weten nu dat ze er goed aan doen te stemmen op een partij die meebeweegt met de EU en met de moderne wetten. Deze crisis verandert het politieke klimaat in heel Europa.

3. Rusland doet nu net of het woedend is over deze oplossing voor Cyprus maar het zou me niet verbazen als daar stiekem wordt geginnegapt over de poets die de Russische monetaire vluchtelingen is gebakken. Een deel van het geld zal terugkeren naar Rusland, dat lijkt wel zeker. Veelezeggend was de reactie van Dijsselbloem toen hem naar de mogeljkheid van een economische oorlog tussen Europa en Rusland werd gevraagd. Hij moest er hartelijk om lachen. Zal al wel een geruststellend telefoontje hebben gehad.

Eerlijk gezegd had ik ook mijn twijfels toen deze onervaren Dijsselbloem een van de moeilijkste ministersposten ging bekleden. Hij oogt wat stuurs, lacht niet zo aanhankelijk in de camera als bijvoorbeeld de gladde Wouter Bos, maakt geen grote gebaren. Maar hij wijkt niet van zijn standpunt, formuleert zorgvuldig en spreekt zijn talen. Zijn Engels is, voor een Nederlander, heel behoorlijk. Het zou me niet verbazen als hij dezer weken ook zijn Duits aardig heeft kunnen oppoetsen.