Schiphol is zo lek als een mandje
Recentelijk werd bekend dat onderzoeksjournalist Alberto Stegeman opnieuw voor de rechter moet komen in de Schipholzaak. Na jaren zijn we nog aan het discussiëren over de vraag of er hier een misstand is aangetoond. Ondertussen weigeren NCTV en Schiphol te zeggen of, en zo ja wat, ze nou geleerd hebben.
Even terug in de tijd. Het is al ruim vijf jaar geleden als Stegeman in februari 2008 laat zien hoe krakkemikkig de beveiliging op Schiphol is. Zo komt hij in de achterbak van een auto het terrein van de luchthaven op. Ook kan hij met een nagemaakt KLM-pasje op Schiphol Oost komen. Investering is wat plastic en een kaartprinter van zo’n vierhonderd euro. Allemaal genoeg om uiteindelijk zelfs bij het regeringsvliegtuig van onze koningin te komen. Hoe duidelijk kun je zijn?
Studeerkamerbeveiliging
Voor het Openbaar Ministerie is het helemaal niet duidelijk. Zij stellen ijskoud dat Schiphol Oost nog geen risicovol gebied is en dat hij helemaal niets heeft aangetoond. En dat het koninklijk vliegtuig altijd geïnspecteerd wordt voor vertrek. Het gerechtshof maakte gehakt van die redenering en stelt dat er wel een misstand aan het licht is gebracht. Studeerkamerbeveiliging zullen we het maar noemen.
Het OM wil opnieuw gaan vervolgen en stapt naar de Hoge Raad. Die oordeelt dat een klein onderdeel van de zaak over moet, namelijk: was het nou echt nodig dat een pasje werd nagemaakt om de falende beveiliging in beeld te brengen? Daar mogen dan de juristen weer uitgebreid over gaan steggelen om op tot vrijspraak uit te komen of juist een bekeuring op te leggen.
Niet veiliger
Of anders gezegd: vijf jaar procederen we over de vraag of er een grote misstand is aangetoond. Ondertussen ziet iedereen met een praktische blik dat de beveiliging een behoorlijk gat heeft. Op meerdere manieren kun je kennelijk met gevaarlijke producten bij vliegtuigen komen. Daar hoef je niet als een OM een duizend pagina’s tellend dossier voor op te bouwen.
Natuurlijk heb ik gevraagd of er lessen zijn geleerd van Stegeman. Maar noch Schiphol noch de Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding wil die vraag beantwoorden. Laat staan dat ze toezeggen dat de procedures zijn aangescherpt. We moeten er maar op vertrouwen, is het devies. Maar ja dat deed ik eerder ook en toen bleek het niet goed te zijn.
Deze week moet ik vliegen, maar zorgen maak ik me niet. De statistieken zijn – gelet op de massaliteit van luchtvaart – aan de kant de reiziger. Slechts een enkele keer bleek een terrorist de beveiliging op Schiphol voor lul te zetten. Alberto Stegeman deed dat inmiddels zeker twee keer, net als Britse journalisten. Toch zou lerend vermogen wel prettig zijn om ook die laatste terrorist te stoppen.
