De helende werking van Sabia Boulahrouz
Lieve Sabia Boulahrouz,
Op 2 januari liep ik in een joggingbroek over straat. Daaronder droeg ik sportschoenen van het merk Nike. De capuchon van mijn sweater had ik over mijn hoofd getrokken. Ik kwam zojuist van een feestje dat luisterde naar de naam ‘wappie new year’. Ik was op oudejaarsavond begonnen met feestvieren en daar in de vroege ochtend van 2 januari mee opgehouden.
Vreemd genoeg was ik niet moe. Ik had nog energie. Misschien omdat ik net weer verkering had. Van nieuwe verkering schijnt men veel energie te krijgen. Ik liep over straat omdat ik geen geld meer had voor de tram. Ik was bij een vriendin blijven slapen. Mijn nieuwe verkering had mij gezegd dat hij buikgriep had. Vanaf het moment dat ik begonnen was met feestvieren zat mijn nieuwe verkering op de WC. Hij had mij verboden naar hem toe te gaan. Sommige mensen kiezen ervoor de jaarwisseling in het teken van hun verkering te laten staan. Ik probeerde mijn nieuwe verkering dat duidelijk te maken. Hij was genadeloos. We zouden elkaar ‘gezellig’ op 2 januari zien. Mijn nieuwe verkering heeft daarna nog vaak het woord ‘gezellig’ ingezet als hij iets goed te maken had. Jouw vriend Rafael van der Vaart had ook gezellig iets goed te maken. Met zijn vrouw Sylvie, jouw BFF. Hij zou haar op oudejaarsavond geslagen hebben. Het was voor Sylvie de reden een punt achter de relatie te zetten. Ik las het terwijl ik over straat liep en ik was met stomheid geslagen. Ik schreef een vriend bij wie ik doorgaans al mijn voetbalroddels kwijt kan. Raf en Syl zijn uit elkaar. Hij reageerde mat. Hij had het nog niet gelezen en leek er ook weinig boodschap aan te hebben. Ook hij had die ochtend het feesten pas gestaakt. Hij had geen nieuwe verkering en hij had ook geen oude verkering. Hij was moe.
Ik liet thuis het nieuws beter op me inwerken en ik wist dat het menens was. Dit zou de scheiding van het jaar zijn. Rafael zei tegen de kranten dat het niet had mogen gebeuren.
Sylvie liet zich vooral fotograferen met jou aan haar zijde. Zo hoort het dacht ik. Wie heeft nog een man nodig als je en al een kind, en zicht hebt op een aangename alimentatie. Dan hoef je eigenlijk alleen nog maar tijd door te brengen met vriendinnen.
Overigens begreep ik onlangs pas in de stoel van de schoonheidsspecialist waarom Sylvie jou als vriendin had uitgezocht en bijvoorbeeld niet Yolanthe. Mijn schoonheidsspecialist heeft kijk op deze dingen. Je vormt geen bedreiging. Je hebt geen noemenswaardige carrière, je bent dikker dan Sylvie en iedereen spelt je naam verkeerd. Sylvie is het brand. Jij volgt.
Het hele verhaal kreeg onlangs een rare wending toen Rafael zei Sylvie helemaal niet geslagen te hebben die avond. En jij beaamde dat. Omdat je geen vrienden wil zijn met mensen met losse handjes. Dus als het gebeurd was, zou Rafael nu geen vriend meer van je zijn. Daar is geen speld tussen te krijgen. Ik twijfelde nog even aan mijzelf, omdat je vooral als Sylvies vriendin was vastgelegd en niet als die van hem, maar die paparazzo’s komen natuurlijk ook niet overal.
Ik kon gisterochtend moeilijk opstaan. Mijn nieuwe verkering heeft mij onlangs aan de kant gezet. Dat heeft me moe gemaakt. Ik werd wakker gebeld door een vriendin. Kijk de Privéflits van vandaag zei ze, en hing op. Evert Santegoeds was uitgerukt. En als Evert er zit, is het groot nieuws. Rafael is tegenwoordig gelukkig met jou. Sylvie zal niet boos zijn. Die heeft nu haar eigen leven. Bovendien is het allang over tussen hem en haar. Jij zat nergens tussen. Ik liet het allemaal op me inwerken. En ik voelde de energie weer komen. Ik zag het leven opeens weer rooskleurig in. Samen met het verdriet van Rafael heb je ook mijn pijn weggenomen. Voor het eerst in een week nam ik een opwindende vreugde in mijzelf waar.
Lieve Sabia, dankjewel.
Jouw OK
