Waarom de koningsvaart mislukte
‘Alex?’
‘Ja schat?’
‘Wat vond je nou van Femke?’
‘Hoe bedoel je schat?’
‘Nou, Femke van der Laan bedoel ik.’
‘Ik begrijp niet wat je bedoelt.’
‘Bij het Filmmuseum zag ik het al, ze had zich weer zo overdreven aangekleed.’
‘Oh.’
‘Ik bedoel, het was nogal ordinair die rode jurk.’
‘Ja dat was een mooie jurk.’
‘Nee! Alex! Hij was ordinair. Ik zei je al een keer, die vrouw probeert mijn shine te stelen.’
‘Nee joh liefje maak je niet zo druk.’
‘Ik maak me niet druk. Ik mag haar gewoon niet.’
‘Om die jurk?’
‘Ja, om die jurk ja. Ik struikelde er bijna over.’
‘Oh dat heb ik gemist.’
‘En aan het begin van de boottocht ging ze half voor me staan, alsof zíj de koningin was. Dat doet ze dus wel vaker.’
‘Maar Max, jij bent nu de koningin. Nu echt. Je kunt die jaloezie toch wel laten varen?’
‘Het is geen jaloezie! Ik bedoel, het is een heks. Je kent haar niet hè. Maar ik zag het al eerder. Ze heeft het te hoog in haar bol. En wat doet Eberhard met zo’n jong ding, ik bedoel, hoe oud is die vrouw nu helemaal?!’
‘Max. Houd op. Ik heb hier geen zin in.’
‘Maar jij neemt het zelfs voor haar op. Dat doe je nu altijd. Ik háát dat.’
‘Ik neem het helemaal niet voor haar op. Ik mag haar best, dat is alles. En ik vind dat je je aanstelt.’
‘Zie je?! Je neemt het voor haar op. Je hebt altijd een zwak voor dat soort types. Ik zag je wel verlekkerd kijken.’
‘Mahax…’
‘Maar ik heb gelijk. Geef toe. Ik ken je beter dan je denkt. Je zou haar zo doen. Toch, zou je haar doen?’
‘Ja ach, daar gaat het toch helemaal niet over.’
‘Zie je! Je zou haar doen. Ze lijkt op die scharrel van je uit Zwitserland.’
‘Ik praat hier niet meer over met je.’
‘Nou, ik wel! Ik kan nu niet meer terug. Ik ben nu godverdegloeiende godver de koningin aan jouw zijde, ik kan nooit meer weg, ik zit vast, hoeveel van die ordinaire troela’s jij ook aanbidt.’
‘Jezus, Max. Kun je het niet gezellig houden? Na zo’n mooie dag? Waarom moet je het nou weer op het laatste moment verpesten.’
‘Het is niet verpest door mij. Het is verpest door jezelf. Door jou en Femke.’
‘Ja ja, door Femke.’
Maxima draait zich met haar rug naar haar man toe, trekt het dekbed iets te hard door naar haar kant en doet het licht uit. Dan speelt ze boos op haar iPhone, totdat ze vanzelf in slaap valt.
Willem Alexander stapt uit bed en pakt in een ander vertrek de afstandbediening. Moe kijkt hij naar de herhalingen van zichzelf op tv. En naar Femke.
Best knap ja.
