Johan D.: ‘Met alle respect voor de naam Mart Smeets, maar ik vind dat Mart Smeets-pad een schromelijk overschat paadje hoor. Dan kun je wel Mr. Big Star gaan spelen, maar dit is nauwelijks meer een pad te noemen. Ik mag dan een boerenlul uit de provincie zijn, maar dit kun je geen pad noemen. Meer een pa, of een ad. Het Mart Smeets-d.’

Ton O.: ‘Een pad? Een pad naar je vernoemd krijgen, dat is toch wel een dolksteek in je rug, op een heel onethische manier. Een kikker alla, maar een pad… Man man man, een zootje, dat is het!’

Wilfred G.: ‘Ik zou ook best een pad willen, inderdaad, en volgens mij ben ik er klaar voor, voor die stap in mijn carriere, dus wat dat betreft.’

René van der G.: ‘Weet je wat het is, Wilfred? Die Mart he, die vindt dat dus prachtig he, zo’n paadje met z’n eigen naam. Ik heb gehoord dat ze het eerste huis al verkocht hebben. Aan Ria Visser!!! Hihihihahahaoeehoehoehoehihi! Da’s echt waar, hoor! Hihihihahahahoe!’’

Mart S.: ‘Ik ga nu iets heel geks zeggen. Wij als buitenstaanders begrijpen misschien niet wat Mart Smeets voor Nederland betekend heeft. En wij als dat gekke, calvinistische volkje, zijn niet zo van het bewonderen. Daarom is het juist zo mooi dat wij zo af en toe toch echte grootsheid kunnen bewonderen.’

Jack van G.: ‘Jongens, wat vonden we eigenlijk van PSV dit weekend?’

Ton O.: ‘PSV? Dat is niks voor mij.’

Jan M.: ‘Fan-tas-tisch dat er een Mart Smeets-pad komt, Jack. Zo verdiend! Maar: veel. Te. Laat. Die man had al jaren geleden een prachtige avenue moeten hebben, in Brussel of Parijs! Een standbeeld! Een standbeeld op de Dam. Met een gouden kroon! Mart als heilige. Fan-tas-tische man, Mart Smeets. Dra-ma-tische speler, maar een fan-tas-tische presentator.’

Toine van P.: ‘Even rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrresumeren: Mart Smeets krijgt een Mart Smeets-pad. Op het Mediapark.’

Mart S.: ‘Dat schrijven we met potlood op.’

Johan D.: ‘Ik kan die Smeets onmogelijk serieus nemen. IJdeltuiten die om de haverklap op de televisie een beetje de dorpsidioot uithangen, daar word ik heel erg moe van.’

Ronald W.: ‘In Eindhoven zijn we gek op Humberto Tan.’

Mart S.: ‘Die gekke Smeets, die wij allemaal zo goed kennen, die krijgt daar zomaar opeens een pad. Diep, diep respect voor de mensen die dat bedacht hebben. Chapeau.’

Johan D.: ‘Jij wil zeker ook wel zo’n paadje Genee? De Geneesteeg. Zo’n gefohnd stukje openbare weg waar mensen de hele tijd om hun eigen grapjes glimlachen. Nou, het spijt me, maar ik vind dat minachting van de bewoner.’

Wilfred G.: ‘Ik heb natuurlijk al een nummer 1-hit, dus wat dat betreft inderdaad…’

Ton O.: ‘Dat hele Hilversumse stratenplan is natuurlijk een zootje! Een zootje! Ik kom wel eens bij FC Hilversum, maar dat is niet te doen jongen. Kun je beter thuis blijven, hoor. Pootjes omhoog, sigaar in dat bakkie.’

René van der G.: ‘Ik heb die onthulling gekeken, Wilfred. ‘k Wist niet wat ik zag. Dat had totaal niks met een onthulling te maken. Dat was echt he-le-maal niks. Die mensen hadden geen idee, ik zweer het je. Ik zeg je heel eerlijk: ik schrok ervan.’

Ton O.: ‘Ik ben ook geschrokken.’

Johan D.: ‘Duurt deze pedante prietpraat over zo’n omhooggevallen autocuelezer nog lang of kan ik aan mijn nieuwsberichten beginnen?’

Jack van G.: ‘En dan moeten we het ook nog even over Messi hebben. Toch een fenomeen, of niet jongens?’

Toine van P.: ‘Met Messi erbij spelen de Tricolores binnen het jaar weer in de eredivisie.’

Ton O.: ‘Bij Wartburgia speelt ook een lekker ventje, hoor, hoho!’

Mart S.: ‘Laten we hier dan heel voorzichtig een streep onder zetten.’

Maarten D.: ‘Dit is het nieuwe presenteren, Herbert.’

Herbert D.: ‘Wat, Maarten?’

Maarten D.: ‘Dit, Herbert.’

Jan van H.: ‘Op het moment dat Smeets achteruit gaat hangen, blijft-ie kwetsbaar. Dan komt de ruimte dus hier voor hem te liggen. En dat kan zijn middenrif dus nooit belopen. Dan presenteer je met een enorme ruimte in je rug. Ik snap dat dus niet.’

Gert J.: ‘Dat is toch mooi, zo’n pad? Ik wil ook wel een pad. Het Gertje-pad. Alleen voor fietsers. En mooie vrouw’n! En dan de Tour winnen, met Mart erbij! Derrrrrrran!’

Jack van G.: ‘Wil jij nog iets zeggen, Wilfred?’

Wilfred G.: ‘Alleen maar dat ik je ontzettend bewonder, Jack. Je bent echt een voorbeeld. Dus wat dat betreft.’

Mart S.: ‘Dank heren, voor jullie overpeinzingen. Au revoir, senk joe en tot een volgende straatnaambordjesonthulling.’

Ton O.: ‘Dit was niks voor mij. Wat een zootje.’

Maarten D.: ‘Het nieuwe zootje.’

Jan M.: ‘Fan-tas-tisch gesprek, jaaahaa.’

Mart S.: ‘Ik hoor Dalida. Laten we het glas heffen. Op mij en een beetje op de gemeente Hilversum. Santé.’