Spring naar de content

Jan Kooijman, het is beter voor ons beiden als ik Killer Karaoke niet zie

Lieve Jan, 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Olga Kortz

De brief die ik nu schrijf is een ongewone. Ik zou deze brief eigenlijk nooit geschreven hebben. Wat er ook over mij beweerd mag worden, ik houd niet van confrontaties. Ik ben een vredelievend figuur. De vijanden die ik op papier soms maak heb ik eerst in gedachten vermoord, of ik heb mijzelf minstens wijsgemaakt dat deze mensen in mijn tv-leven, of in het wereldwijde web. En dat daar een hek omheen staat, met een glazen dak erop en er voor mij dus geen gevaar bestaat.

Reken me deze fantasieën maar niet te zwaar aan, ik slaap nog altijd erg slecht. Ik ga ervan uit dat het iets tijdelijks is en dat ik binnenkort weer de oude ben. Maar: de oude of niet, onder geen enkele omstandigheid had ik deze brief geschreven.

Tot de dag waarop mijn chef me een whatsappbericht verstuurde. Af en toe doet hij me een suggestie voor een thema. Omdat hij denkt dat het iets voor mij is. Om die reden verzorg ik nu wekelijks de TV-rubriek. Ik heb het afgelopen jaar zo’n drie keer TV gekeken en mij dusdanig opgewonden dat ik er direct iets over schreef. Dit heeft denk ik de indruk gewekt dat ik vaker televisie kijk. Toen een collega columnist stopte met de TV-rubriek kwam mijn chef bij mij terecht. Ik zei direct ‘ja’, om een reden die misschien niet direct voor de hand ligt: ik wilde mijn sociale leven naar beneden schroeven.

De TV zou mijn excuus nu zijn. Ik zie te veel vrienden. Ook doordeweeks. Die overtuigen mij er dan van flessen wijn soldaat te maken. Niet te gaan slapen voordat de zon opkomt. Het studentenleven nu op een decadente manier over te doen. Ik hou daar wel van (onze hartsvriendin Heleen van Royen zou zeggen: ‘#houdrvan’), maar ik ben helemaal niet sterk, lieve Jan. Ik ben niet rock and roll, op de momenten dat ik doorga wil ik eigenlijk alleen maar stoppen. Op de momenten dat ik doorga denk ik aan jou. De huiselijke ster. De vader van Logan. Geliefde van Henna. Op tv ben je een hunk, thuis verschoon je luiers en komen in het weekend je ouders op bezoek. Daar droom ik van. Op de ouders na trouwens, maar gelukkig hebben mijn ouders het te druk om op bezoek te komen, mijn ouders staan ieder weekend als hooligans naast het hockeyveld, maar dat vertel ik je nog wel een keer uitgebreider.

Mijn chef schreef me of ik jou, Jan Kooijman, niet eens voor mijn rekening wilde nemen. Of ik al die programma’s die je presenteert bij RTL al gezien had. En misschien wilde opschrijven wat ik daarvan vond. Lieve Jan, ik ken je nog uit de tijd dat je in Meerdijk woonde. Mijn toenmalige geliefde woonde daar al, en jullie raakten bevriend. Zo leerde ik jou kennen, en Henna, en later jullie dochter Logan. Ik ben dol op jullie allemaal, en ik zou nooit blind orders van mijn chef opvolgen als ik daar geen goede reden toe had.

Ik bekeek de programma’s. Ik begon met Cheat on me. Wat ik daar zag vond ik stuitend. Twee van de drie finalistenkoppels waren uit elkaar, vanwege het programma. Het zullen niet de meest stabiele relaties geweest zijn, maar de onrealistische omstandigheden (op een exotisch oord, met een camera op je gezicht) zullen de relaties niet geholpen hebben. Denk ik. Ook jij had het er zwaar mee volgens mij. Ik had met je te doen.

Toen keek ik naar Take me out. Noem me wereldvreemd, maar ik had dat nog nooit gezien. Het schijnt dat Britt Dekker daar geboren is. Ik heb een aflevering bekeken, die van 31 mei, en ik ben fan. Ik zou me er graag voor willen inschrijven. Je zei in de uitzending dat dat kon. Ik ken je persoonlijk dus ik hoop dat je iets voor me kunt betekenen. Of vertel me op zijn minst hoe ik het formulier moet invullen. Of ik over mijn opleidingsniveau moet liegen. Of ik eerst nieuwe borsten moet nemen.

Het laatste programma dat ik diende te bekijken was Killer Karoake. Ik heb Killer Karaoke nooit bekeken. Ik hou je graag te vriend, lieve Jan. Het is beter voor ons beide als ik dit niet zie.

Lieve Jan, ik las dat je weer gaat dansen. Voor de gelegenheid. Als ik op dat moment niet te erg gebukt ga onder mijn sociale leven of de verplichting van het kijken naar TV, reserveer ik graag een stoel. En anders zie ik je hopelijk snel op een andere plek.

Doe ze thuis veel liefs. En jezelf natuurlijk ook.

OK