Spring naar de content

Over de politie heenrijden, mag dat?

De politie heeft het in Nederland zwaar te verduren. Surf eens naar de website geweldtegenpolitie.nl en je kunt alle persberichten volgen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Iris Hannema

Vijf agenten raakten dit weekend door mishandeling en het inrijden op agenten gewond. In totaal werden negen agenten slachtoffer van mishandeling en ander geweld. Verder kregen diverse agenten in Surhuisterveen, Sneek, Den Haag, Delfzijl en Tilburg te maken met bedreiging en werden agenten beledigd in Harderwijk, Den Haag, Tilburg en Apeldoorn. Dit allemaal gebeurde dus in één enkel weekend, afgelopen weekend.

Bizar
Bizar. Gewoon bizar. Dat het gebeurt en wij onze politieagenten omver rijden, met messen bedreigen, voor shit uitmaken, bespugen. Bizar ook dat wij kennelijk geen respect meer hebben voor de autoriteit van de politie. Want jongens, het is een job, een functie, geen jonge jongen in apenpak die je kan beschimpen omdat zijn gezicht je niet aanstaat. Oh en waar staan de vechtersbazen jankend op dinsdagavond omdat hun iPhone 5 gejat is? Precies.

Brazilian style
Ik was eens op een buitenfeest in de Braziliaanse strandplaats Itacaré, in de provincie Salvador, waar het er heel anders aan toe gaat. Het podium stond op het strand, zoveel mogelijk geluidsboxen op de stoep, koelboxen vol blikjes bier, het vuurwerk oorverdovend net als de keiharde Reggaeton muziek. Een groepje van vier Europese toeristen met surfplanken onder de arm en roodverbrande nekken, stond er wat onhandig tussen. Het kwartet viel niet uit de toon vanwege hun toeristisch voorkomen, maar omdat ze niet dansten. En wie niet danst, is geen Braziliaan.

Rondvliegende kogels
En toen werd er geschoten. Iedereen dook op de grond, de muziek stopte, maar na een minuut of twee was de schrik er al weer af en schreeuwden mensen alweer: muziek! muziek!

Hardhandig gefouilleerd
Ik was mij het lazarus geschrokken en was meteen nuchter. Wie de fuck heeft er net geschoten? Maar de crowd danste alweer alsof er niets gebeurd was. En toen kwam de politie. Een grote groep, zwaarbewapend, mitrailleurs om, enorme grote mannen, beren waren het. Als een leger opereerde ze, ze kwamen van alle kanten en werkten alle jonge jongens die ze wilden fouilleerden zeer hardhandig tegen de grond. Benen uit elkaar geschopt en wie niet meteen deed wat er gevraagd werd, kreeg een harde tik op het hoofd. Het feest ging ondertussen gewoon door, de gefouilleerde jongens ook, alsof de politie hun niet net op de grond gewerkt had.

Of de Braziliaanse politie de schutter uit het publiek heeft weten te filteren, weet ik niet. Ik kon er niet goed tegen, ben geen politiegeweld gewend en ben voortijdig weggegaan. En dan wij, Nederland, met ons aardige politiekorps, immer onze vriend. Wat doen wij? We meppen ze tegen de grond, rijden over ze heen en als ze terugslaan moeten we huilen en klagen we ze aan. Leg dat de Brazilianen maar eens uit: ‘Meneer de politie, uw collega heeft mij een klap op mijn hoofd gegeven. Ik dien een klacht in!’ De agenten op het bureau zullen rollenbollend op de grond liggen en hun kogelvrije-onderbroeken vol plassen van het lachen.

Reisjournalist Iris Hannema (1985) reist sinds 2008 schrijvend en fotograferend, in haar eentje, de wereld over. Als u wilt weten waar zij zich nu bevindt, kunt u haar volgen op Twitter.