Spring naar de content

Zet u schrap, Louis van Gaal: de Rode Duivels komen eraan!

Ik geef het zonder blozen toe: het overkomt me wel eens dat ik als Belg jaloers ben op Nederland.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Ann De Craemer

Dan heb ik het niet over het glas melk bij het broodje kaas, of over de toenemende gewoonte van sprekers van de noordelijke variant van het Nederlands om de verwijswoorden ‘die’ en ‘dat’ door ‘wat’ te vervangen — net als bij Drs. E.I. Kipping uit Koot & Bie rijzen van de woordgroep ‘het probleem wat’ mij de haren ten berge.

Wanneer ik het over jaloezie heb, verwijs ik bijvoorbeeld wél naar de ruimtelijke ordening van de Nederlanders (waar men in volgebouwd Vlaanderen een puntje kan aan zuigen), en beslist ook naar het oranjegevoel van onze noorderburen.

Zo voelde ik een steek van jaloezie toen Nederland massaal oranje kleurde op de dag dat Willem-Alexander van prins tot koning transformeerde: de tekst van het koningslied was inderdaad tenenkrommend, maar het is ondenkbaar dat er bij ons zelfs maar een lied zou worden gecomponeerd wanneer koning Albert plaatsmaakt voor prins Filip — het Belgische koningshuis is meer een onuitputtelijke bron van grappen en grollen dan dat het een nationaal gevoel tot uitdrukking zou brengen.

Een Belgische variant van het welpie lijkt nog ver weg

Besmet door de oranjemicrobe
Veel meer nog echter heb ik de Hollanders altijd hun oranjegevoel benijd wanneer het om voetbal ging. Tijdens het EK van 2008 was ik nog geen fulltime schrijver, maar werkzaam bij het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in Brussel, waar mijn Nederlandse collega’s de oranjegekte helemaal tot leven brachten. Toen een van hen een ‘welpie’ had meegebracht en bovenop zijn computerscherm plakte, werd ook ik besmet door de oranjemicrobe, en droeg ik mijn collega op om bij zijn volgende bezoek aan het thuisland ook voor mij een welpie mee te brengen. Het oranje leeuwtje belichaamde een nationale trots die in België zo goed als onbestaande is, want (ik hoef het u niet uit te leggen) mijn vaderland kenmerkt zich helaas meer door verdeeldheid dan eenheid.

Vurige vrouwen
Maar, beste noorderburen, hou u vast aan de takken van de bomen: vijf jaar later zitten wij Belgen jullie qua nationale voetbalgekte op de hielen. De Rode Duivels speelden een paar jaar geleden slaapverwekkend slechte matchen, en alleen de diehards gingen nog supporteren.

Anno 2013 echter heeft het Belgische elftal jongens op de grasmat die spelen voor internationale topploegen (zoals Toby Alderweireld van Ajax) en zijn de Rode Duivels een hype geworden. Dat is niet alleen aan het sportieve succes te danken, maar ook aan de campagne ‘Duiveluitdagingen’, die in augustus 2012 werd gelanceerd door reclamebureau Boondoggle en als doel heeft het supportersgevoel in ons land nieuw leven in te blazen.

Dat gebeurt via een reeks opdrachten waar de fans met glans in slaagden, zoals ‘Het land helemaal rood voor België-Nederland’, ‘Verzamel 500.000 decibel aanmoedigingen’ en ‘Vul het Koning Boudewijnstadion met kindertekeningen’. Ook aan de belangrijke WK-kwalificatiematch van afgelopen vrijdag tegen Servië, waarvoor de tickets op nog geen twee minuten de deur uitvlogen, was een uitdaging verbonden: ‘Vorm de grootste vrouwenspionkop ooit’. Meer dan 1000 vurige vrouwen moedigden op de eerste rijen van het Koning Boudewijnstadion de Rode Duivels aan; koning Albert en koningin Paola keken gehuld in de nationale driekleur toe, en de Rode Duivels wonnen met 2-1.

België bestaat nog
Zou het toeval zijn dat de Duiveluitdagingen in het leven werden geroepen vlak voor de oefeninterland tegen Nederland van 15 augustus 2012? Waarschijnlijk niet: ik zal vast niet de enige Belg zijn geweest die onze buren hun oranjegevoel benijdde. Hoewel het zwart-geel-roodgevoel in België zonder marketingmachine veel minder zou leven, en het huidige enthousiasme voor de Rode Duivels dus (net zoals ons land) iets kunstmatigs heeft, ben ik blij met de hype, al is het maar omdat ze ons, te midden van eindeloos gekissebis tussen Vlaamse en Waalse politici, eraan herinnert dat België voorlopig altijd nog bestaat.

Niet alleen het elftal zelf, maar ook de supporters zouden dus wel eens geduchte concurrenten kunnen worden voor Oranje tijdens het komende WK. Sinds maart van dit jaar houdt de Belgische voetbalbond zich ook bezig met merchandising van allerlei gadgets van de Rode Duivels. Straks krijgen wij misschien onze eigen variant op de welpies, en steken Nederlanders binnenkort de grens over omdat hun elftal eerder dan het onze naar huis moet. U moet het ons vergeven, maar de historisch slechte prestatie van het EK van 2012 en de arrogante overmoed van een speler als Arjen Robben staan ons nog altijd scherp voor de geest. ‘Belgisch’ rijmt alvast een beetje op ‘welpies’, dus buckle up, Louis van Gaal!