Goed idee dat zo’n Fred de Graaf opstapt
De voorzitter van de Eerste Kamer stapt op. Dat werd omstreeks middernacht bekend gemaakt.
Voordat hij dat besluit nam – waarschijnlijk werd het voor hem genomen – kreeg hij telefoontjes van Loek Hermans – fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer – en daarna nog van Mark Rutte.
Types als Fred de Graaf zijn een gevaar voor de democratie. Regels en wetten zijn er kennelijk voor ons maar niet voor hen. Bovenal bepalen zij wel wat goed is voor ons en onze maatschappij. Zo’n type kan regeringspartij VVD zich helemaal niet permitteren in een tijd waarin burgers toch al het gevoel hebben dat de uitvoering van beleid niets meer van doen heeft met wat hen in verkiezingstijd in het vooruitzicht wordt gesteld.
De Graaf vond de gedachte dat Geert Wilders in één beeld met Willem Alexander terecht zou komen en sowieso op basis van een zekere mores in de Tweede Kamer verworven rechten had, verwerpelijk. Dat mag hij als privé-persoon best vinden. Maar je kunt niet én voorzitter van de Eerste Kamer zijn én de regels van de Staten Generaal aan je laars lappen als ware je de Here Jezus. Geert Wilders is een democratisch gekozen lid van de Tweede kamer en bovendien fractieleider van een belangrijke fractie, wat je ook van zijn ideeën mag vinden.
Zo’n tien jaar geleden hield De Graaf zijn maidenspeech in de Eerste Kamer. Daarin legde hij de lat voor anderen – terecht – hoog. Hij had kritiek op een wetsvoorstel van het Ministerie van Justitie en zei daarover letterlijk:
Wij hebben ons verbaasd over het feit dat in de tekst van het wetsvoorstel in dit stadium van de behandeling nog zo veel verschrijvingen en onzorgvuldigheden voorkomen. Van het ministerie van Justitie, het neusje van de zalm op wetgevingsgebied, mag toch beter worden verwacht?
Tot nu mochten wij een voorzitter van de Eerste Kamer ‘het neusje van de zalm’ in de Staten Generaal vinden. Wij mochten van Fred de Graaf ‘beter verwachten’. Met het vertrek van De Graaf zal zijn opvolger de lat weer op het dat niveau kunnen leggen.
