Ryan Gosling-moeheid: wéér een mysterieuze zwijger in ‘Only God Forgives’
In zijn nieuwste film, Only God Forgives, schijnt Ryan Gosling een jongen van de straat te spelen. Een mysterieuze zwijger, in zichzelf gekeerd. Duister type. Het slechtste dat je kan overkomen als je hem tegen je hebt en het beste als je hem vóór je hebt. Waar hebben we dit ook alweer eerder gezien? Oh ja, precies – in al zijn vorige films.
Drive. Blue Valentine. The Place Beyond the Pines. De verschillen tussen de karakters zijn minimaal. Stuk voor stuk zijn ze capabel, sterk maar kwetsbaar, met een dubieuze achtergrond. Niet al te spraakzaam. De zinnen die ze voor zich uit neuzelen – al dan niet met een tandenstoker in de mondhoek – zijn hulpeloos liefdevol. Ze laten zich even makkelijk overhalen tot bruut geweld als tot pure romantiek.
Ze begrijpen hoe het leven in elkaar zit, op basis van instinct en ervaring. School hebben ze nooit afgemaakt. Types die zich ongemakkelijker zouden voelen in een collegezaal dan in een donkere steeg. Op een voorliefde voor Proust zul je ze niet snel betrappen.
Ukelele-serenade
Het levert prachtige films op. Geweldige scènes. Wie niet smelt bij de ukelele-serenade in Blue Valentine, kan als definitief verloren worden beschouwd. Wie niet grijnzend knikte toen de mysterieuze chauffeur in Drive zijn opdrachten vlekkeloos uitvoerde, verdient een levenslang dieet van musicals en Tros-komedies.
Maar de overeenkomsten beginnen te irriteren. Zelfs de vrouwen in de Ryan Gosling-films lijken op elkaar. Niemand zal Eva Mendes en Michelle Williams snel aanzien voor tweelingzussen, maar de personages zijn vergelijkbaar. Sterke, hardwerkende vrouwen, met een zelfde soort schoonheid. Ze zijn niet Hollywood-mooi. Niet glamoureus mooi. Je ziet aan hun gezichten dat het leven hen niet meezit. Tot ze Ryan Gosling tegenkomen. Hij charmeert ze, zoals hij het publiek charmeert. En dan, net als het publiek, beginnen de vrouwen moe van hem te worden. Van het zwijgen. Het onvermogen om ook maar iets normaal te doen.
Ze proberen Goslings karakters aan het praten te krijgen. Ze proberen tot hen door te dringen, hen tot een iets betrouwbaarder leven te bewegen. Ze hebben een punt.
Sabbatical
Wat vindt Ryan Gosling er eigenlijk allemaal zelf van? Hetzelfde, zo ongeveer. Hij zet een stap terug. Neemt een sabbatical. Uit een recent interview: “I’ve been doing it too much,” he says of acting. “I’ve lost perspective on what I’m doing. I think it’s good for me to take a break and reassess why I’m doing it and how I’m doing it. (…) I need a break from myself as much as I imagine the audience does.”
Precies. Zelfs Ryan Gosling is Ryan Gosling-moe.
