Spring naar de content

Het boek is straks het boek niet meer

Wie werkelijk wil weten hoe uitgevers en boekhandelaren denken over de inhoud van boeken en over de positie van de lezers van die boeken moet even kijken naar wat onderzoekers in het Duitse Darmstadt hebben bedacht.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Geert Poorthuis

Die universitaire vorsers stellen voor, ongetwijfeld in opdracht van, en betaald door, de Duitse boekenbranche, om voortaan in elk afzonderlijk e-book een kleine wijziging in de tekst aan te brengen. Doel: achterhalen wie het e-book illegaal heeft gelekt naar het internet.

Hartelijk dank
Globaal de helft van alle e-books die lezers op hun e-readers hebben staan is illegaal gedownload en dat is al jaren zo. Zo ben ikzelf, ik geef het maar eerlijk toe, deze week illegaal bezig aan het complete werk van de Canadese science-fictionschrijver Robert Sawyer. Ik had natuurlijk 250 euro kunnen uitgeven bij Amazon, maar dat geld heb ik niet. Komt u er maar in, Stichting Brein. Uitgevers willen dat voorkomen door boeken te beveiligen, maar computerexperts lachen daarom: die verwijderen die beveiliging in een handomdraai, waarvoor ik ze bij deze hartelijk bedank.

In Darmstadt hebben ze daarom iets nieuws bedacht. Elk e-book is straks op een hele subtiele manier verschillend gemaakt van zijn digitale (voormalige) evenbeeld zodat de politie op grond van mijn creditcard-gegevens kan achterhalen dat ik het ben geweest die het online heeft gezet. Een woord, een komma, een punt, computergegenereerde verschillen die de gebruiker (misbruiker) identificeren. Geen e-book is straks meer hetzelfde. De lezer en de schrijver zullen het toch niet opmerken, denken ze daar in die Duitse universiteitsstad.

Schenders van de boekindustrie
Ik moest meteen denken aan James Joyce, de Ierse (Engelstalige) schrijver van Ulysses en Finnegans Wake, monumentale werken waaraan ik me als ambitieuze tiener heb gewaagd, al durf ik niet te beweren dat ik ze toen heb begrepen. Joyce deed er niet alleen jaren over om die boeken te schrijven maar vocht ook met zijn uitgevers over werkelijk elke lettergreep, elke komma, elk woord. Achter elke letter van die boeken zat een betekenis verborgen en Joyce stond erop dat die letters gedrukt werden zoals hij ze bedoeld had.

Zijn werken zijn goddank veilig voor schending door digitale uitgevers want hij stierf al in 1941. Zijn boeken kun je ophalen bij Gutenberg.org, al weet ik niet zeker of ik ze moet aanbevelen. Maar voor veel andere schrijvers geldt dat niet: die zwoegen lang op een boek dat er precies zo uitziet als ze in hun dagdromen voor ogen hadden. De digitale industrie maalt daar niet om: die verandert gewoon de inhoud uit naam van het verdienmodel. Als ik een werkelijk bij mijn tekst betrokken schrijver was zette ik zelf een illegale, maar correcte versie van mijn boek online. Voordat de schenders van de boekindustrie eraan konden morrelen.

Onderwerpen