Racisme op de catwalk
Victoria’s Secret model Jourdan Dunn werd afgelopen weekend gecanceld voor de coutureshow van Dior vanwege haar borstomvang. Na het incident schreef Dunn op twitter: ‘I’m normally told I’m cancelled because I’m ‘coloured’ so being cancelled because off my boobs is a minor’. Autsj!
Chanel Iman, een ander succesvol donker model, heeft dezelfde ervaring. Op castings werd haar verteld dat ze al een zwart meisje hadden gevonden, of erger: ‘we already have one of your kind’. Racisme?
De modewereld en donkere modellen hebben al decennia lang een moeizame relatie. Zo verscheen pas in 1966 het eerste zwarte model op de cover van Vogue. Vooruitstrevend, die Britten. Ware het niet dat het grootste deel van Donyale Luna‘s gezicht verborgen bleef achter haar hand. Pas acht jaar later volgde de Amerikaanse Vogue, nu weliswaar met een geheel zichtbaar model. In Frankrijk moesten ze nog ruim twintig jaar aan het idee wennen voor ze in 1988 Naomi Campbell op de cover plaatsten. Lichtelijk onder druk overigens, aangezien Yves Saint Laurent had gedreigd niet meer in het blad te adverteren als ze doorgingen met hun uitsluitend blanke covers.
Demografie van de Fashion Week
Tegenwoordig is het niet veel beter. Jezebel deed onderzoek naar de demografie van de New Yorkse catwalk, waaruit bleek dat het percentage blanke modellen sinds 2008 fluctueert tussen de 79,4 en 87 procent. Het percentage blanke inwoners van New York is overigens nog geen 45 procent. Zwarte modellen showden slechts tussen de 4,9 en 8,5 procent van de outfits.
Ook bladen gaan vaak de mist in. Zo schminkte de Franse Vogue de Nederlandse Lara Stone als blackface, liet Harpers Bazaar een in dierenvellen gehulde Naomi Campbell touwtjespringen met twee bavianen en is de inspiratie voor deze brullende LeBron James ook vrij discutabel.
Schijnheilig
John Galliano, voormalig hoofdontwerper van Dior, kwam in opspraak nadat hij meermaals racistische uitspraken had gedaan in Parijse cafés. De Joodse Dior-ambassadrice Natalie Portman wilde niet meer met hem geassocieerd worden. Gevolg: Portman bleef, Galliano werd vervangen door de Vlaamse Raf Simons, inmiddels verantwoordelijk voor zeven Dior-collecties met een geheel blanke cast. De kritiek daarop was niet mals: Simons zou impliciet dezelfde boodschap uitzenden als zijn voorganger. Tot afgelopen weekend.
Kleine stapjes
Jourdan Dunn en haar borsten werden de deur gewezen, maar in Simons’ show liepen maar liefst zeventien niet-blanke modellen. Ook Prada gebruikt sinds negentien jaar weer een donker model in een campagne, en sinds kort is de eerste Vogue-cover met een Aziatische een feit.
De modewereld, waarin alles om vernieuwing draait, loopt op dit punt ontzettend achter de feiten aan. Nog even geduld dus, tot het fenomeen culturele diversiteit ook tot de culturele voorhoede doorgedrongen is.
