Histoire de l’étape 13: #MOLLEMANIA
Het was al effe geleden maar nu gaan we het toch meemaken: een Nederlander gaat de Tour de France winnen. Want het kan na gisteren natuurlijk onmogelijk nog verkeerd gaan.
In een van historische etappes vergeven Tour deed etappe 13 er nog een schepje bovenop. Zelfs tegen de achtergrond van honderd Tours was etappe 13 toch op z’n zachtst gezegd opmerkelijk. Je kunt je afvragen of er nog iets meer historisch dan gewoon historisch kan zijn – volgens mij voorziet het Nederlands niet in zo’n woord. ‘Episch’ komt er nog het dichtst bij in de buurt, maar episch is met dank aan de social media een dertien-in-een-dozijn-woordje geworden. Bedankt, social media, zo blijft de meer dan historische etappe 13 tot nader order nog gewoon historisch.
Ik kan het nog niet helemaal bevatten dat we juist in deze Tour vol historische gebeurtenissen over acht dagen met twee Nederlanders op het podium staan. Want het kan na gisteren natuurlijk onmogelijk nog verkeerd gaan.
Lekker waaierploegje
Het begon al zo lekker.
Hoe die jongens van Belkin eerst zonder duidelijke aanleiding als gekken op kop begonnen te hengsten: meesterlijk. Ik dacht nog: ze zullen wel kwaad zijn omdat Froome ze in werkelijk ieder interview vergeet te noemen als serieuze concurrenten – zelfs als hij door de vertegenwoordiger van de Bauke Mollema Fanclub zou worden geïnterviewd, zou hij nog niet op diens naam komen. Dus Belkin rijden, een beetje hun eigen onbeduidendheid ontkennen, rijden op een dag dat er niet gereden hoeft te worden.
Begint het opeens te waaien! Nico en Fransie Maassen hadden in de ploegauto waarschijnlijk gewoon lekker naar het regionale nieuws zitten luisteren, een beetje dat vakantiesfeertje gecreëerd en dan plots: weerbericht. Stevige wind. En Verhoeven in die oortjes: het gaat waaien. Nou, dat hoef je tegen jongens als Bram Tankink en Tom Leezer maar 1 keer te zeggen, dat het gaat waaien. Die trainen het liefst bij windkracht acht, die slapen drie maanden per jaar in een windtunnel om hun waaierrijdcapaciteiten te perfectioneren. Sep Vanmarcke: zelfde verhaal. Die komt uit Vlaanderen, waar het zoals bekend 365 dagen per jaar waait. Als Sep met zijn vriendin naar de bakker fietst en er steekt een miniem briesje op, zet hij de boel al op de kant.
En dan is er nog Lars Petter Nordhaug alias Het Windmonster van de Noordelijke IJszee. Komt bovendien uit een oud geslacht van Noorse windmolenbouwers. En Robert Gesink, wiens gestel het resultaat is van eeuwenlange experimenten in de aerodynamica.
Prima waaierploegje al met al. Echt zo’n ploeg die de boel op weg naar de Ventoux nog even op de kant zet, gewoon, omdat het kan, nog net niet helemaal voor de lol, maar veel scheelt het niet. Even die rare Froome een paar minuten aan z’n broek smeren: grappig. Is met Valverde ook gelukt en die komt nog uit een land waar ze het schijnen te kunnen, waaiers trekken. Froome komt uit Kenia, Het Land Waar Het In 1982 Een Keer Heeft Gewaaid, en waar waaiers uitsluitend gebruikt worden om de hitte te verjagen. Bovendien, die Froome weegt nauwelijks meer dan die lichtgewicht fiets van ‘m, dus als het de komende dagen nog eens echt gaat waaien, dan wappert ie zo de Atlantische Oceaan in, met gele trui en al.
Nee, het kan woensdag worden, het kan donderdag worden, maar die majoo zjoon voor Bau die komt er. Want het kan na gisteren natuurlijk onmogelijk nog verkeerd gaan.
Podiumplaats voor Ten Dam dankzij Ferrari en Fuentes
En die podiumplaats van Lau? Ook geen probleem, volgens mij. Hoeft alleen nog Contador en Kreuziger voorbij en dat is gewoon een kwestie van een beetje doorpezen van de Nederlandse journalistiek voordat die jongens uit de wedstrijd geknikkerd worden. Ik geef twee hints: Fuentes en Ferrari – en nou mogen de jongens van NRC en Volkskrant het verder afmaken. Voor het vaderland, zullen we maar zeggen.
(Desnoods houden we er op de Alpe nog eentje effe aan z’n zadel vast. Voor de zekerheid).
Nee, volgens mij zitten we in de laatste rechte lijn. Nog effe aanzetten en dat een-tweetje op het podium is in de pocket. Bau en Lau, Zuidhorn en Zuidwolde, kunnen wat mij betreft die platte kar alvast uit de schuur halen, Amsterdam kan z’n woonboten in veiligheid gaan brengen, de supermarktketens kunnen de Ten Dam-baarden en de Mollema-jukbeenderen in productie laten nemen, de tattoo-artists kunnen zich gaan inleven in de ogen van Lau en de oren van Bau, want het zou mij verbazen als er over twee weken niet enkele tienduizenden fans een inktportretje van onze nieuwe helden op hun torso rondsjouwen.
Jongens, tijd voor negen dagen jolijt, dronkenschap en onbegrensde voorpret, tijd voor #Mollemania!
Want het kan na gisteren natuurlijk onmogelijk nog verkeerd gaan.
