De eigenaardige hobby’s van een dansende voetbalvoorzitter
Het jaar 2005 is nog nauwelijks begonnen of de Schotse voetbalclub Heart of Midlothian staat al op het punt zijn geschiedenis ten grave te dragen.
De club verdwijnt uit het Tynecastle Stadium in het hart van Edinburgh dankzij een uit financiële overwegingen voorgenomen verhuizing naar een rugbystadion met 68.000 zitplaatsen die de spelers van Hearts van z’n lang zal ze leven niet vol zullen spelen. Totdat Vladimir Romanov zich er mee gaat bemoeien.
De belangrijkste gebeurtenissen in het leven van Romanov zijn tot dat moment te catalogiseren onder de M van miljoenen (die hij verdiende na het privatiseren van talloze Sovjet-staatsbedrijven) en de D van ‘Dansen’ (hij won de Litouwse variant van Dancing with the Stars’, al werd er ook gefluisterd dat er gesjoemeld zou zijn met het televotingsysteem om de houterige multimiljonair te laten winnen).
Nu is daar de H van Heart of Midlothian bij gekomen.
Journalisten als apen
Al snel schafte Romanov zich een meerderheid van de aandelen in de club van zijn dromen aan en pakte de zaak onmiddellijk grondig aan: trainers werden geruimd met de snelheid van geiten op een MKZ-besmet bedrijf. Spelers die zich tegen de nieuwe cultuur, de cultuur van de decadentie en het grote geld, verzetten, werden er ook uitgebonjourd. Hier heb je een penning voor bewezen diensten en laat ik je hier nooit meer zien.
Journalisten die kritiek hadden op de nieuwe koers, werden de volgende dag op de clubwebsite als apen afgebeeld.
Vandaag de dag is Vladimir Romanov nog altijd de eigenaar van een Schotse club en bezit een imago als een bedorven paella. Af en toe gooit hij er een trainer uit. Veel mag het niet baten – Hearts is in de acht jaar onder zijn bezielende leiding precies 1 plek opgeschoten – maar ach, leuk is het wel, en je kunt ook niet de rest van je leven stijldansjury’s omkopen.
