Waarom ik weiger respect te hebben voor religie
Het was niet de hitte buiten die mijn bloed afgelopen maandagavond het kookpunt deed bereiken, maar wel de kruiperige preek van Monique Samuel, die in Knevel & Van den Brink positieve vibes wenste te sturen richting haar grootste-vrienden-de-moslims. Samuel was immers door een aantal van hen bedreigd nadat ze zich kritisch had uitgelaten over de rol van de Moslimbroederschap in Egypte:
“Ik wens u de zegeningen van God en zijn barmhartigheid. En ik wens u een hele gezegende Ramadan. Ik zal morgen de Ramadan houden (…) om te laten zien dat ik respect heb voor de islam en dat ik respect heb voor moslims en dat ik hen als mijn grootste vrienden beschouw. Ik veracht de Profeet niet. Nee, ik bewonder zijn wijsheid. Vrede zij met hem. En vrede zij met alle gelovigen.”
Ik schaamde me diep voor deze verbijsterende knieval, en zag voor mijn ogen de vrijheid van meningsuiting verkracht worden door een journaliste die nochtans zou moeten weten dat die vrijheid in een democratie een verworvenheid is die we met hand en tand horen te verdedigen.
God als bullebak
Monique Samuel heeft dus respect voor de islam. Ik heb het de afgelopen tijd vaker horen zeggen door mensen die zich streng uitspreken over de religie van de profeet: eerst stellen ze zich kritisch op, om er daarna als bange wezels aan toe te voegen dat ze, ja hoor, wel degelijk respect hebben voor religie, alsof ze zich daarmee alvast willen indekken tegen bedreigingen.
Voor individuele gelovigen kan ik respect opbrengen, omdat iedereen het recht heeft zijn eigen waarheid te kiezen — ook die vrijheid maakt onderdeel uit van een democratisch bestel. Dat ik de persoonlijke geloofskeuze van mensen respecteer, betekent echter niet dat ik respect hoef te hebben voor de religie die zij aanhangen.
Ik heb geen respect voor het katholicisme. Ik ben katholiek opgevoed; ging naar een lagere school waar zuurpruimen van nonnen het voor het zeggen hadden, en bewaar daar een pak gruwelijke herinneringen aan. Ik heb geen respect voor een godsdienst met een heilig boek dat slavernij verdedigt, en een God die in het Oude Testament bewijst een wraakzuchtige, straffende en zelfs sadomasochistische bullebak te zijn.
Wreedaardige opperhoofden
Ik heb geen respect voor de islam, die met Allah een opperhoofd heeft dat net zo wreedaardig is als de God van de christenen en de Jahweh van de joden. Volgens Van Dale betekent respect ‘eerbied uit hoogachting of angst’. Ik heb geen eerbied voor een levensvisie die vrouwen en homo’s minderwaardig vindt. Ik weiger ook eerbied op te brengen uit ‘angst’: ik debuteerde met een roman waarin ik de katholieke kerk genadeloos op haar sodemieter gaf; kreeg daarvoor een pak dreigementen van christenen, maar nooit echter zal ik, zoals Monique Samuel, een woord terugnemen van wat ik schreef.
Ik heb geen respect voor de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina. Ik heb geen respect voor de joodse man die mij vorig jaar aan de Klaagmuur hardhandig bij de arm nam, omdat mijn rok volgens hem een belediging voor Jahweh was. Respect opbrengen voor levensvisies die hun eigen aanhangers maar ook anderen van hun vrijheid willen beroven, is een zwaktebod.
Fanatieke fabels
Alle religies houden mensen klein. Ze getuigen van intellectuele luiheid en herleiden de wonderlijke complexiteit van heelal, wereld en mens tot simplistische, kinderlijke verhalen. Ze vroegen/vragen je het kruistocht-/jihahpad te bewandelen en mensen te doden in het Heilige Land/Syrië. Ze beloven je in ruil daarvoor maagden/rijstpap met gouden lepels in een onbestaand paradijs, waar Mohammed of Jezus op je wachten – twee figuren die naar verluidt werkelijk hebben bestaan, maar intussen clownsfiguren zijn geworden waar zoveel mythische verzinsels aan vasthangen dat de enige rol die je hen in een moderne wereld mogelijks nog kan toebedelen die van marionetten in een poppenkast is.
Respect voor religie zal ik nooit opbrengen, omdat religie gevaarlijk is, en respect voor hun vaak fanatieke fabels de aanhangers een vrijgeleide biedt voor religieus extremisme. Respect voor religie zou betekenen dat ik religie een deugd vind, terwijl ik godsdienst al mijn hele volwassen leven zie als een zonde die de lelijkste littekens op onze planeet aarde heeft achtergelaten.
