Kunsthalroof-proces is ware slapstick
De Kunsthalroof van oktober 2012 staat nog vers in het collectieve geheugen. Topwerken van onder andere Picasso en Monet werden ontvreemd uit de Kunsthal in Rotterdam die, zo werd bediscussieerd, niet goed beveiligd was. Nu er verdachten zijn aangehouden en het proces is begonnen, en ook meteen weer uitgesteld, wordt meer en meer duidelijk wat een ontzettend curieus verhaal dit is.
Proces
Zo bleek de Kunsthal niet goed afgesloten, waardoor de Roemeense verdachten zeer makkelijk konden binnenkomen. Op beelden is te zien hoe ze rustig door de achterdeur naar binnen komen gelopen. Daardoor rees de vraag of er hulp van binnen was geweest, zeker omdat de bewakers ook niet bepaald adequaat reageerden.
Inmiddels is de grote vraag allang niet meer of er hulp van binnen was, hoewel dat nog steeds onduidelijk is. De discussie focust zich nu veel meer op de gestolen doeken zelf. Want bestaan ze nou nog wel of niet? Wij weten het niet, maar het lijkt ons onwaarschijnlijk dat de moeder toevallig met een paar andere gestolen kunstwerken haar kacheltje heeft opgestookt. De advocate zweert echter dat de doeken nog bestaan en dat er aan wordt gewerkt om ze terug te geven aan ons land.
Advocate
De vraag is of we deze advocate kunnen vertrouwen. Ze heeft al geregeld dat het proces een maand wordt uitgesteld en wil dat het proces in Nederland wordt voortgezet omdat de Roemenen zich in eigen land ook nog voor enkele andere misdrijven moeten verantwoorden. Bovendien stelt zij dat de Kunsthal mede schuldig is omdat het gebouw niet goed was afgesloten. Dat doet ons erg denken aan het 16-jarig meisje met naveltruitje dat verkrachting uitlokt.
De kans dat we nog kunnen genieten van de gestolen schilderijen lijkt ons klein, maar we kunnen ongetwijfeld genieten van de slapstick die het verloop van het proces ons ongetwijfeld zal brengen.
