De pareltjes van Lowlands 2013
De echte diehards hebben hun tas al ingepakt. Het blokkenschema uitgeprint en gemarkeerd waar het te doen is. Looproutes uitgestippeld, vitaminepillen in het voorvak gedaan.
Tegenwoordig gaan er ook heel veel niet-diehards naar Lowlands. Hipstermeisjes met hipsterdansjes. Allemaal even verbluffend knap. Weinig verstand van de muziek, gespecialiseerd in shinen. Waar komen al die mooie meisjes opeens vandaan? Het is een vraag die veel mensen zich stellen.
Maar Lowlands roept meer vragen op. Vragen waar uw columnist allemaal geen antwoord op heeft. Wat is de beste camping? Geen idee. Zelf slaap ik altijd op de medewerkerscamping. Waar kun je het beste eten? Niet bij La Place in ieder geval. Ik at een keer op Lowlands een broodje van La Place, daarna heb ik kotsend in een greppel gelegen. Dat had ook te maken met een optreden van de Nightwriters dat ik kort daarvoor gezien had, maar van de andere kant: tijden veranderen. Zelf ben ik tegenwoordig ook niet te beroerd met de Nightwriters op te treden. Misschien heeft La Place in die jaren ook de receptuur aangepast, of er in ieder geval voor gekozen de broodjes niet meer in de volle zon te etaleren.
Zwaardvis en kreeft
Als ik iets eet op Lowlands doe ik dat meestal in de perstent, waar je als artiest ook mag komen. Over het algemeen wordt daar zwaardvis en kreeft geserveerd. Ik drink er een lekker glas bij. Ook backstage is het prima toeven. High fiven met de Opposites, huggen met Tim Knol. Hopen op een knipoog van Faberyayo. Ik krijg niet zoveel mee van wat er in de tussentijd op het festivalterrein gebeurt. Hoe lang de rijen zijn, hoe halfgevuld de plastic glazen bier. Zit ik de hele tijd backstage? Natuurlijk niet. Lowlands is een muziekfestival, geen driedaags restaurant.
De acts
Waar moeten we heen? Om te beginnen: als er dingen moeten heb je een heel vervelend festival. De gemiddelde bezoeker zal niet in zijn eentje zijn gekomen, en is dus afhankelijk van een of meerdere mensen. Met je geliefde op vakantie schijnt de ultieme relatietest te zijn, met je vrienden naar Lowlands is de ultieme vriendentest. Je zal concessies moeten doen, zonder twijfel. Dingen wellicht missen. Probeer de balans te vinden in je zin doordrukken op cruciale momenten, en laten varen als het er allemaal niet zo toe doet.
Vrijdag
Persoonlijk zou ik mijn zin op vrijdag doordrukken bij Disclosure. Twee piepjonge broertjes die de Bravo op hun kop gaan zetten. Ik sta rechts vooraan. Verder heb ik weinig eisen. Weinig eisen stellen is belangrijk op de eerste dag, om je over te kunnen geven.
Zaterdag
Op zaterdag staat om 12 uur een alleraardigst literair gezelschap geprogrammeerd van jonge schrijvers. ‘Lekkere wijven, lelijke gasten: een literaire paringsdans’, heet het. Woensdagavond gaven zij een try out en dat was een daverend succes. De Titty Twister zal genieten.
Natuurlijk ben ik zoals het hoort bij The Opposites zaterdagmiddag in de pit te vinden, bij Major Lazer, bij Empire of the sun. Dat hadden mijn vrienden ook al verzonnen. Maar waar ik echt zin in heb is Buraka Som Sistema. Werkt altijd als je even geen zin meer in het leven hebt. En Sandrien mag niet gemist worden, om elf uur ‘s avonds in de Bravo.
Zondag
Zondag is de kater er waarschijnlijk bij komen liggen in de tent, en maakt niets mij nog uit. Waarschijnlijk zit ik een beetje backstage. Te wachten op een knipoog van Faberyayo. Lowlands is een muziekfestival, na een knipoog van Faberyayo is mijn Lowlands geslaagd.
