Spring naar de content

Diederik Samsom wilde de Obama van Nederland zijn. Kiezers moesten zich identificeren met ‘de familieman’

Van mensen in mijn omgeving hoorde ik weleens de verhalen, hoe de sleur je leven binnensluipt, hoe ruzies alleen nog maar gaan over wie de was ophangt en wie de kinderen in bed legt. Hoe langzaam duidelijk wordt dat je over basisdingen in het leven niet meer hetzelfde denkt en hoe het steeds onduidelijker wordt waarom je ook alweer samen bent.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Carlijn Vis

Scheiden. Ik had niet gedacht dat het mij ooit zou overkomen, maar afgelopen jaar ging het echt niet meer. Dat vind ik verdrietig. En ook moeilijk te begrijpen. Hoe kan het dat je negen jaar eerder zo zeker weet dat je samen de wereld aankan? Hoe kan het dat je het negen jaar geleden leuk hebt met een goedkope fles wijn in een ieniemini kampeertentje en nu steeds vaker naar sjieke restaurants moet om je relatie nieuw leven in te blazen? Hoe kan het dat je negen jaar geleden nog kunt lachen om een lekke band of een ladder in een panty en dat nu het huis te klein is als ik mijn koffie per ongeluk omstoot?

In Nederland wordt weinig aandacht besteed aan het privéleven van politici, ik was de eerste die mijn gezin betrok bij mijn verkiezingscampagne. Ik liet ze zien en horen in de filmpjes, ik wilde duidelijk maken aan het volk dat ik een gezin heb, dat mijn kinderen mijn inspiratiebron zijn, dat ik begrijp dat voor velen in ons land het gezin de hoeksteen van de samenleving is. Ik wilde mezelf portretteren als een familieman, in Amerika is dat heel normaal, ja, ik heb een beetje afgekeken bij Obama, die heeft ook een vrouw en twee dochters. In Amerika draait het allemaal om identificeren, kiezers moesten zich met mij kunnen identificeren, daarom liet ik ze mijn gezin zin. Ik was meer dan een politicus met weinig haar, net als miljoenen anderen had ik ook een gezin om voor te zorgen. Dat was mijn boodschap. En die heeft gewerkt.

Het valt natuurlijk net ongelukkig dat juist ik, de familiepoliticus, ga scheiden. Een op de drie huwelijken strandt, dus ook dit is exemplarisch voor Nederland. Het is nu mijn taak om voor gescheiden gezinnen een voorbeeld te zijn. De toekomst van mijn kinderen was de reden dat ik de politiek in ging, dat blijft zo. Misschien vraag ik Tineke, Benthe en Fane of ze weer willen figureren in mijn volgende campagnefilmpje.

 

Schrijfster Carlijn Vis kruipt wekelijks ‘in de huid van’ iemand die in het nieuws is. Deze week Diederik Samsom naar aanleiding van het bericht dat hij, de man die zijn gezin bij zijn verkiezingscampagne betrok, gaat scheiden.