Spring naar de content

Prinsjesdag: er is meer in het leven dan koopkracht

Ongeacht wat de nieuwe koning vandaag zegt in zijn troonrede, de rest van de dag (en de week en de maand en het jaar) gaat het in het publieke debat eigenlijk alleen maar over de koopkrachtplaatjes, zo minutieus uitgerekend door het Centraal Planbureau, onze schaduwregering.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Geert Poorthuis

Alsof je leven in elkaar stort bij een inkomensdaling van 0,5 procent. Kom op zeg, er zijn warempel wel belangrijker zaken in dit land waarover we ons druk moeten maken: veiligheid, vrijheid, schoonheid, gezondheid en liefde, om eens wat te noemen.

‘Totaalvernietiging van de midden-inkomens’, roept een duidelijk overspannen voorzitter van vakbond De Unie, terwijl ook tientallen andere belangenorganisaties de noodklok luiden alsof in een klap miljoenen Nederlanders aan de bedelstaf dreigen te geraken. Natuurlijk zijn er groepen die het moeilijk hebben (gepensioneerden met alleen AOW, uitkeringsgerechtigden), maar voor een gezin met twee modale inkomens kan het best een tandje minder. Geef de kinderen iets minder duur speelgoed en de inkomensdaling is al gecompenseerd.

Offer van de burgerij
Hoewel ik persoonlijk ook geen liefhebber ben van dit kabinet, vind ik het wel prijzenswaardig dat het iets probeert te doen aan onze staatsschuld, want dat draagt bij aan de houdbaarheid van onze nog altijd ongelooflijk rijke samenleving. Je kan nu eenmaal niet heel Zuid-Europa de maat nemen zonder zelf de boel op orde te houden, dat weet Dijsselbloem heel goed. Wat Rutte en zijn ploeg nu presenteren is ‘peanuts’ vergeleken bij wat ze in Griekenland, Spanje of Cyprus meemaken. Een klein offer van de burgerij mag best worden gevraagd, al had ik wel graag gezien dat de pijn iets eerlijker werd verdeeld. Kan de Eerste Kamer misschien iets aan doen.

Politiek is meer dan het op peil houden van het inkomen van de verontwaardigde burgerij die geen afstand wil doen van zijn hedonistische levensstijl. We leven in een (min of meer, dat hangt van de NSA af) vrij land met redelijk goede voorzieningen op het gebied van gezondheidszorg. We hebben gezagsdragers die in ieder geval niet zo corrupt zijn als in veel andere landen. Onze straten zijn (op de meeste plekken) bovengemiddeld veilig, onze huizen ruim en warm. Dat zo te houden en waar mogelijk te verbeteren lijkt me belangrijker voor politici dan het blinde navelstaren met de koopkrachtplaatjes op schoot.

De Bescheurkalender
En daarbij, ook met minder geld is het heel goed mogelijk in dit land een comfortabel leven te leiden. In het midden van de vorige depressie, begin jaren ‘80 van de twintigste eeuw, brachten Kees van Kooten en Wim de Bie (destijds televisiecabaretiers) jaarlijks de Bescheurkalender uit. Een van de beroemdste rubrieken daarin was: ‘Kicks voor niks’, leuke dingen die je kan doen zonder geld uit te geven. De Bescheurkalender is her en der nog wel antiquarisch te verkrijgen. Wellicht ziet een uitgever brood in een herdruk.