Noem Máxima niet zomaar klootzak
Het wordt weer een barre winter in Nederland en de slimmeriken onder ons maken momenteel plannen om er van tussen te gaan.
Nu hebben wij een geweldige planeet, waar het altijd wel ergens hoogzomer is. Het enige wat we moeten doen is onszelf verplaatsen naar de zonnige kant. Richting Zuid-Amerika bijvoorbeeld, mijn favoriete continent. Ik weet hoeveel mensen dromen van een vertrek naar zwoele Argentijnse avonden, mooie polomannen in zwembroek en paardje rijden op de pampa.
Daarom hier ter voorbereiding de allerbeste tips voor een heerlijke winter in de zomer in Argentinië.
1. Afspraken kun je echt altijd zonder scrupules afzeggen, vijf minuten van tevoren desnoods. Je hebt ook geen smoesje nodig, ‘geen zin’ is goed genoeg. Dit is een vrijheid die overigens afhankelijk van je positie net zo prettig als vervelend kan zijn.
2. Iemand die anderhalf uur te laat op een afspraak aan komt zetten terwijl jij in een café zit te wachten, is meer dan irritant. Bel de persoon in kwestie en vraag: ben je al onderweg? Dan zal diegene altijd met ‘ja’ antwoorden. Let dus op achtergrondgeluiden: hoor je straatgeluiden, de autoradio, het suizen van de metro?
3. Terwijl alle Argentijnen elkaar tot vervelends toe grappend ‘boludo!’ of tegen vrouwen ‘boluda!’ (letterlijk: klootzak) noemen, kan het dus ook letterlijk klootzak betekenen en kun je er iemand mee beledigen. Je moet dus aanvoelen in welke context het gebruikt wordt. Zeg het sowieso niet zomaar tegen onbekenden. Misschien nog beter: vermijd het helemaal.
4. Dit geldt ook voor het typisch Argentijnse woord ‘che’, een soort multi-inzetbaar woord voor ‘hé’. Maar je gebruikt het niet zomaar en zeker niet tegen obers en politieagenten om hun aandacht te trekken. Heel erg onbeleefd. Wel tegen je vriendje als hij je glaasje bier even moet aangeven.
5. Door de middernachtelijke dinertijden is er een voor ons onbekend etensmoment ingebouwd, de merienda. Rond de klok van vijf, zes uur ’s middags bestel je in een restaurant een kop koffie, een aantal botercroissantjes, een enorme taartpunt of een ham-kaastosti. Deze niet overslaan, anders sterf je van de honger tot het echte avondeten.
6. Vanwege een enorme vertrouwensbreuk met hun eigen Argentijnse munteenheid, de peso, die een nogal ambivalent verleden heeft, willen de Argentijnen het liefst alles in Amerikaanse dollars, dollars, dollars. Maar dat heeft de regering weer liever niet. Enorm populair discussieonderwerp bij feesten en partijen.
7. De zoetigheden alfajor en dulce de leche zijn meer dan nationale trots, ze zijn religie. Dulce de leche is een soort karamelachtige pasta en, werkelijk waar, in elk toetje en zoete snack verwerkt. Dus ook in de alfajor, een chocolade caloriebom van Argentijnse origine, in alle kiosken te koop. Ook een goed discussieonderwerp: waar koop je de lekkerste alfajor en wie is het daar vervolgens niet mee eens.
8. Iedere dag worden er in Buenos Aires stakingen en protesten georganiseerd. En dan altijd tijdens spitsuur, in het centrum, midden op straat, zodat het hele verkeer volledig verstopt en iedereen volledig over de kook raakt. Waar het over gaat? Wie je ook met spandoeken en blaashoorns ziet lopen, men wil altijd meer geld.
