Trendsetter Frans Timmermans heeft nergens spijt van
Gisteren zei hij nog formeel ‘sorry’ tegen Rusland voor het schenden van het Verdrag van Wenen bij de arrestatie van de diplomaat Dmitri Borodin, vanochtend plaats minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans op zijn ‘fanpagina’ op Facebook Edith Piafs ‘Non je ne regrette rien’.
Als het nummer niet dé Franse chanson bij uitstek was én als Timmermans een andere voornaam zou hebben, zou je kunnen zeggen dat er geen woord Frans is aan de boodschap van de excellentie. In ieder geval hoef je maar heel weinig Frans te spreken om te weten dat ‘non je ne regrette rien’ ‘ik heb nergens spijt van’ betekent. En dat is opmerkelijk, na Timmermans’ mea culpa tegen Poetin gisteren.
Timmermans noemt het zelf ‘oprecht complete onzin’ en politieke boodschap te zoeken achter zijn ode aan de Franse chansonnière die vandaag 50 jaar geleden overleed. ‘Ik sta daar even bij stil met een uitvoering van haar bekendste nummer’ zegt hij in een comment op zijn eigen bericht.
Bedoeld of onbedoeld, Frans Timmermans begint hier eigenhandig een potentiële trend. Hoe anders dan via de edele kunst der muziek kunnen politici hun ware gevoelens nog uiten in deze tijden van spindoctors en speechschrijvers? Een paar suggesties voor de soundtracks van de politiek.
Ticket to the tropics
Ivo Opstelten, minister van Veiligheid en Justitie wil er voor zorgen dat veroordeelde pedoseksuelen niet langer een paspoort kunnen krijgen. Op die manier wil de minister voorkomen dat deze groep mensen op seksvakantie naar een tropische bestemming kan gaan. Maar Opstelten is probleemburgers liever kwijt dan rijk en zou tijdens het ondertekenen van dit wetsvoorstel misschien het liefst Gerard Jolings grootste hit ooit neuriën.
F*ck you, I won’t do what you tell me.
In de tweede week van de Amerikaanse shutdown lijkt het einde nog niet in zich te zijn. Overheidsdiensten in de VS zijn gesloten, omdat ze het in het Congres niet eens kunnen worden over de begroting en ongeveer 800.000 ambtenaren zitten verplicht thuis. President Obama sprak harde woorden en noemde de shutdown gisteren het gevolg van ‘politieke chantage’. Maar misschien had hij zich nóg duidelijker uit kunnen drukken als hij de Rage Against the Machine klassieker ‘Killing in the name‘ eens goed in de microfoon zou grunten.
I Will wait!
Mark Rutte lijkt niet echt aan zet te zijn als het gaat om de onderhandelingen over een begrotingsakkoord. Hij drukt zich daar diplomatiek over uit en zegt: ‘Ik denk nog steeds dat het gaat lukken, maar het gaat echt stap voor stap. Ik noem geen datum. We proberen het niet langer te laten duren dan nodig is.’ Maar eigenlijk zou hij het refrein van Mumford and sons ‘I Will wait’ héél hard willen meezingen aan de onderhandelingstafel.
