Heleen Mees: profiel van de gevallen feministe
Ze gold als de felste feminist van Nederland, een vrouw van staal. En juist zij belandde in een New Yorkse cel nadat haar ex aangifte had gedaan van stalking. Wat bezielt Heleen Mees? ‘Ze heeft een soort desperaatheid.’
Ineens was ze er. De powerfeministe Heleen Mees. Vanuit haar woonplaats New York schreef ze in 2006 een column voor NRC Handelsblad met de titel ‘Vrouwen zouden nu eindelijk eens écht aan het werk moeten gaan’. In één klap veranderde ze van een anonieme econome in een spraakmakende voorvechtster van vrouwenemancipatie.
“Ik kan me niet voorstellen dat je intellectueel bevredigd wordt door voor kinderen te zorgen. Was dan naar de huishoudschool gegaan. Nederlandse vrouwen zijn gewoon lui!” hitste ze. Nee, veel beter was het om háár durf en ambitieniveau te hebben. “Ik kocht gewoon een ticket naar New York. Twee dagen later zat ik met een telefoonboek op schoot, draaide het nummer van Ernst & Young en zei: ‘Ik ben Europadeskundige en volgens mij hebben jullie me nodig.’ Toen kon ik beginnen. Je moet gewoon risico’s durven nemen in het leven!” hield ze haar zusters voor.
Al die hoogopgeleide vrouwen die geen volwaardige carrière nastreefden waren maar een verkwanseling van kapitaal, van de positie van andere vrouwen, en ook voor een bloeiend liefdesleven was het slim om een klinkende carrière te ambiëren. “Als je als vrouw voor je man spannend wil blijven, is het veel beter om zelf ook carrière te maken, in plaats van als een huissloof op hem te gaan zitten wachten.”
Het is maandag 1 juli 2013, de nacht nadert. Heleen Mees wordt thuis gearresteerd en in de New Yorkse gevangenis Rikers Island gegooid. De aanklacht: stalking van topeconoom Willem Buiter. Buiter zou vrezen voor zijn eigen veiligheid, en die van zijn vrouw en twee kinderen. Niet alleen omdat zij hem tot in zijn hotels in Amsterdam en Peking achtervolgde en soms voor zijn luxe appartement in Manhattan stond, ook vanwege de duizenden mails die Mees hem stuurde nadat hij hun affaire had beëindigd. Sommige waren erotisch van aard (“Shall I lick your balls?”), andere tamelijk grimmig, zoals degene waarbij ze een foto van een dode vogel stuurt. “Ik hoop dat je doodgaat (lees dit aan je vrouw voor),” schrijft ze. En: “Ik hoop dat je vliegtuig uit de lucht valt!”
Kranten schreeuwen in kapitalen: “New York University professor arrested for stalking Citigroup’s chief economist and married father-of-two!” En als blijkt dat ze de borg van vijfduizend dollar niet kan betalen: “Sexy professor seemingly flat broke and friendless!” Daar zit je dan in de gevangenis, afhankelijk van (godbetert) een man die je vrij moet kopen. Ook nog eens eentje die niet bepaald bescheiden is over zijn heldendaad. “Ik las het en had zo’n medelijden met haar,” roept Mees’ verlosser, Leon Alfonso, een onbekende loodgieter die veel geld met goud zegt te hebben verdiend, luid tegen de aanwezige journalisten. Op het borgtochtformulier is de naam Mees verkeerd gespeld. Er staat Mess.
Als Mees in de rechtszaal zit, komt Alfonso naar haar toe. “Ik ben de loodgieter die gisteren de borgsom heeft betaald,” fluistert hij in haar oor. “No comment,” zegt Mees strak vooruit kijkend. Misschien is het de gêne die ervoor zorgt dat er geen bedankje af kan.
Twitter, Facebook en allerlei andere fora ontploffen zodra de aangifte op straat ligt. Mees is het gesprek van de dag. Er is genadeloze kritiek. Logisch, zegt collega-feministe Cisca Dresselhuys, die een paar keer met Mees optrad tijdens discussiebijeenkomsten: “Een feministe is toch een op zichzelf staande, zelfstandige vrouw, en dan is het natuurlijk wel onthullend dat zo iemand zo afhankelijk kan zijn van iemand anders. Dus dat men daar nu massaal met leedvermaak over schrijft, is niet erg fraai, maar wel menselijk en begrijpelijk. Het zou hetzelfde zijn als Bas van der Vlies van de SGP opeens ergens een vriendin had zitten.”
Maar er is ook opvallend veel medeleven. “Poor Heleen,” twittert Opzij-hoofdredacteur Margriet van der Linden. En Femke Halsema: “Mensen die joelen over Heleen Mees hebben zelf vast onkreukbaar liefdesleven, masturberen nooit en laten ex met rust #pfffh.” Ook dat is logisch. Haar zo zorgvuldig gecultiveerde aura van succes is door de aanklacht ineens uitgewerkt. En ze was nog niets eens halverwege bij waar ze wilde zijn. “Ik moet de wereld veroveren en internationaal naam maken,” zei ze nog niet zo lang geleden. Maar die weg naar de top lijkt nu in de knop gebroken.
Ook oud-jaarclubgenoot Sandra Leerkotte, nu advocate en partner bij Ten Berge Leerkotte Advocaten, is geraakt door de publiciteit rondom Heleen. “Ze is zo’n getalenteerde vrouw met een indrukwekkend cv. Ik vind het jammer dat haar privélven op deze manier de pers heeft gehaald, en dat haar prestaties ondergesneeuwd lijken te raken.”
Dit zijn de eerste 750 woorden van het ruim 3700 woorden tellende profiel van Heleen Mees dat Nathalie Huigsloot maakte voor HP/De Tijd (hier vindt u een overzicht van de onderwerpen). Koop hem nu in de winkel of sluit een (proef)abonnement af.
