Neem het reddingsvest niet uit het vliegtuig mee!
En: drink soep niet direct uit de soepkom, slurp niet, spuug niet, boer niet, laat geen voetafdrukken op de toiletbril achter, stop voor rode stoplichten, plas niet in de openbare ruimte, geeft stevige handrukken, fluister niet in het Chinees achter de rug van anderen.
Dit zijn een aantal gedragsregels uit het 64 pagina tellende ‘Handboek voor Beschaafd Toerisme’ van de Chinese overheid. Het boekwerkje moet de Chinese toeristen manieren bijbrengen. Want in het buitenland zijn zij ambassadeurs van China, volgens de overheid, en daarbij past onberispelijk gedrag.
Rochelverzamelaars
In het kader van slow travelling reisde ik eens met de trein van Amsterdam naar China, en eenmaal daar trok ik in een maand tijd met mijn backpack naar de Tibetaanse hoofdstad Lhasa. Ik zat dus niet alleen náár China, maar ook ín China eindeloos in treincoupés. Waar mijn schoenen onder gespuugd werden, mijn buren urenlang in hun neus peuterden en het snot aan het tafeltje afsmeerden, de mensen altijd en overal voordrongen en zó hard smakten dat ik de muziek op mijn iPod niet meer kon horen. Maar het goorst van alles vond ik de spuugbakjes: rochelen in een meegebracht bakje dat men in de jaszak bewaarde. Alleen al bij de gedachte aan de inhoud van dat bakje moest ik kokhalzen.
Israëliërs niet welkom
Maar niet alleen de Chinezen hebben een slechte reputatie in het buitenland; de Russen en de Israëliërs kunnen er ook wat van. Ze reizen altijd in groepen en gedragen zich vaak onbeschoft, onaangepast en anderszins irritant. In sommige hostels in Thailand en India zijn Israëliërs helemaal niet meer welkom. Nou, dan heb je het bont gemaakt, hoor, als je de Thai zo pissig krijgt dat ze de voordeur niet meer opendoen. De Israëlische vliegtuigmaatschappij El Al sprak de reizigers er een aantal jaren geleden via een advertentie op aan: gedraag je in het buitenland, jullie zijn het gezicht van onze maatschappij.
Ik wil China daarom graag complimenteren met zijn handboek. Het getuigt van een scherp zelfinzicht, en dat had ik eerlijk gezegd niet achter de Chinezen gezocht.
Reisjournalist Iris Hannema (1985) reist sinds 2008 schrijvend en fotograferend in haar eentje de wereld over. Als u wilt weten waar zij zich nu bevindt, kunt u haar volgen op Twitter.
