Levendige handel in zwarte Piet
Bij al dat gezanik over zwarte pieten zou het me bijna zijn ontgaan dat zwarte piet himself inmiddels een enorme ontwikkeling doormaakt. Op veel plaatsen in het land is hij voor zich zelf begonnen, fuck Sinterklaas.
Kijk, daar hoor je nou niemand over.
Deze ontwikkeling kwam ik op het spoor ik toen ik op onderzoek uitging naar de markttechnische aspecten van zwarte piet. Wordt hij wel redelijk betaald? Is er sprake van uitbuiting? Wat doet de FNV daar aan? Ik ging op zoek naar wantoestanden – misschien wel eenentwintigste eeuwse slavenhandel – maar stuitte op ondernemerschap.
Er blijkt een levendige handel in zwarte pieten te zijn op het internet. In veel gevallen doen ze het helemaal zelf: de intake, de prijsonderhandeling, eigen vervoer. En waarschijnlijk wordt er ook wel veel zwart afgerekend maar dat probeert elke ZZP-er, binnen zekere grenzen.
Vanuit het gezichtspunt van kinderen begrijp ik het ook heel goed, zwarte piet is favoriet, hij heeft veel te bieden. Hij is voor kinderen de relevante factor in de Sinterklaasviering.
Moet je bij Sinterklaas komen dan is de kans groot dat je op je flikker krijgt. Of je moet bij ‘m op schoot. Dat mag je normaal nooit bij een vreemde vent, je wordt er voor gewaarschuwd. Het zijn de opofferingen die een kind zich moet getroosten op weg naar de cadeaus dus je doet en ondergaat het. Maar wie gaat er over de cadeaus? Inderdaad, zwarte piet. Die heeft de zak.
De discussie over het afschaffen van zwarte piet is een onbegrijpelijke. Who needs Sinterklaas? Zou – ergens in de zomer – een man zich hullen in een jurk, ouders zouden hun kinderen binnen houden.
Laten we het volgend jaar maar hebben over het afschaffen van Sinterklaas. Dat is een relevante en kansrijke discussie. Hij is de verstorende factor in een feest waar het maar om twee dingen gaat: vrolijkheid en cadeaus. Dan heb je het dus over zwarte piet.
